تعرفه خدمات آرایشگاه ها از تعرفه پزشکان جلو زد!
به گزارش آدرین به نقل از خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، پزشکی یکی از محبوب ترین رشته های دانشگاهی کشور در حوزه علوم تجربی است. بسیاری از نوجوانان با آرزوی شغف پزشکی، گام های اولیه خود در راه پرفراز و نشیب کنکور را میگذارند. این مسیر پر از چالش ها و سختی هاست و تنها یک تعداد محدود از داوطلبان نهایتاً موفق به پذیرش در دانشگاهها میشوند.
پزشکان پس از گذراندن دوره ی ۷ ساله پزشکی عمومی، که شامل دورههای تحصیلی و کارآموزی مختلف است، پس از شرکت در آزمون ورودی، وارد رشته های تخصصی میشوند. پس از گذراندن دوره های تخصصی و تحقیقاتی، پزشکان می توانند به عنوان تخصصی ترین شاخهها (تخصصها) در حوزه پزشکی مشغول به کار شوند. این مدت زمان برنامه های تخصصی ممکن است چند سال تا چندین سال طول بکشد.
این روزها پزشکان میگویند علیرغم سختیهای زیادی که بابت ورود و پذیرش در این رشتهها متحمل میشوند، تعرفههای پزشکی به تناسب نرخ تورم و متناسب با زحمت و سختی کار آنها، رشد نداشته است. برای همین سالانه بسیاری از صندلیهای رشتههای تخصصی خالی میماند و برخی پزشکان برای کسب درآمد بیشتر به سوی انجام کارهای زیبایی روی میآورند و برخی نیز به خارج از کشور مهاجرت میکنند.
در این رابطه گفتوگویی با دکتر رضا جباری؛ پزشک متخصص مغز و اعصاب داشتیم که در ادامه می خوانیم:
آقای دکتر چه شد که وارد رشته پزشکی شدید؟
من متولد نهم مهرماه سال ۱۳۶۱ در شهر مسجد سلیمانم و بختیاری هستم. از کودکی علاقه داشتم وارد رشته پزشکی و تخصص جراحی مغز و اعصاب شوم. در مدرسه استعدادهای درخشان (سمپاد) درس خواندهام و سال ۱۳۷۹ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان رشته پزشکی خواندم و درسال ۱۳۸۶ در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مشغول به خواندن تخصص جراحی مغز و اعصاب شدم.
آقای دکتر شما به عنوان یکی از پزشکان پرکار جهادی شناخته میشوید؛ تاکنون چه تعداد سفر و برنامه درمانی جهادی برای مردم مناطق محروم انجام دادهاید؟
از سال ۱۳۸۷ برای برنامههای درمانی جهادی به صورت فردی به مناطق محروم شهرستان مسجدسلیمان و قسمتهای مجاور آن مانند لالی، اندیکا و هفتکل میرفتم. به تدریج این اقدام به لطف خدای متعال و دعای مردم گسترش یافت و درحال حاضر حدود ۱۰ سال است که به کمک پزشکان متخصص جوان و با روحیه جهادی جمعیتی به نام امام رضا(ع) تشکیل دادهایم و در این مدت به لطف خدا سفرهای بسیاری به مناطق مختلف کشور برای خدمت به مناطق محروم داشتیم تا بتوانیم در جهت عدالت درمان برای همه مردم تلاش کنیم.
یکی از مسائلی که این روزها شاهد آن هستیم بحث کم شدن تمایل پزشکان برای ماندگاری در بخش دولتی و بیمارستانهای دانشگاهی است؛ علت این مسئله از نظر شما چیست؟
چندین علت مختلف دارد که یکی از این علتها اختلاف درآمدی پزشکان نسبت به کاری که انجام میدهند در بخش دولتی و خصوصی است که منجر به یک عدم تناسب در نظام درمان و سلامت شده همچنین علاوه بر اختلاف تعرفه، اختلاف عملکردی و نبود عدالت در مکانیسمهای پرداختی و تاخیر در پرداخت باعث نارضایتی و کم انگیزه شدن پزشکان شاغل در بخش دولتی شده است که باید با همکاری وزات بهداشت و کمیسیون بهداشت مجلس و سازمانهای بیمهای و سازمان برنامه بودجه و هیئت وزیران و سازمان نظام پزشکی به سرعت این عدم تناسب را به گونهای برطرف کرد که هم مردم و نظام درمان و هم پزشکان منتفع شوند زیرا در حال حاضر هزینه خدمات آرایشگاه مردانه و زنانه بیش از تعرفه پزشکان است!
اگر بخواهم مثال بزنم، یکی از پزشکان متخصص بیش از ۲۰۰ عمل مختلف ارتوپدی در ۴ ماه در بخش دولتی انجام داده است و بابت این تعداد عمل زیر ۳۰ میلیون تومان به او حقوق دادهاند! این پرداختیها منجر به یک بیعدالتی و عدم تناسب در نظام سلامت و درمان شده که نتیجه آن شکل گیری موجی از مهاجرت پزشکان به خارج از کشور شده است.
آمارهای سال گذشته نشان میدهد بیش از ۶ هزار پزشک مهاجرت کردهاند که بسیار نگران کننده است زیرا در کشورهای همسایه به راحتی جذب پزشکان و متخصصان ایرانی با حقوق بالا صورت میگیرد و بسیاری از کشورهای حاشیه خلیج فارس الان به دنبال ایجاد هاب درمانی در منطقه و رقابت با سایر کشورهای پیشرفته هستند.
وزارت بهداشت در نوک پیکان نظام سلامت به کمک سایر بخشها باید به سرعت راهکاری بنیادی برای این مشکل بیندیشد. متاسفانه این مشکلات مهم نظام سلامت و درمان حل نشده و صدای شکستن استخوانهای کادر درمان و پزشکان در بخش دولتی شنیده میشود.
متناسب نبودن تعرفه خدمات درمانی نسبت به بهای تمام شده آن در کشور چه آسیبهایی به پزشکان و نظام سلامت وارد کرده است؟
بزرگترین آسیب آن محروم شدن مردم از دریافت خدمات درمانی باکیفیت و به موقع در بخشهای دولتی است. این اتفاق باعث ایجاد صفهای طولانی در بیمارستانها و درمانگاههای دولتی و تضعیف نظام سلامت و درمان شده است و با گذشت زمان و ادامه وضع موجود باعث ایجاد مشکلات پیچیدهای در نظام سلامت خواهد شد که حل کردن آن سختتر میشود.
البته در نقطه فعلی با ایجاد هماهنگی بین اجزای سیستم سلامت و چند اقدام شجاعانه و تصمیمهای درست این مشکلات قابل حل خواهد بود.