کشف راز جالب و معنای جالب نام “فیروزکوهی عبدالکریم” در دیکشنری فارسی

در این مطلب از سایت انتخاب روز پاسخ دقیق امیری فیروزکوهی عبدالکریم در دانشنامه آزاد واژگان فارسی را پیدا خواهید کرد.

امیری فیروزکوهی عبدالکریم در دانشنامه آزاد فارسی:

امیری فیروزکوهی، عَبدُالکریم (فیروزکوه ۱۲۸۹ـ تهران ۱۳۶۳ش)
(تخلّص: امیر) شاعر ایرانی. پدرش، سیّدمصطفی قلی منتظم الدّوله، از رجال دورۀ پایانی قاجار بود. اما بسیار زود پدر را از دست داد. در تهران، دورۀ مدارس جدید زمانه (سیروس، ثروت و کالج امریکایی) را گذراند. اما بسیار زود به آموختن ادبیات عربی و فلسفۀ اسلامی روی آورد. از اواخر دورۀ رضاشاهی در صفِ شاعران سنت گرای معاصر نام و آوازه ای یافت. در قصیده بیشتر به شیوه ای بینابین سبک خراسانی و سبک عراقی، به ویژۀ شعرهای خاقانی شروانی، توجه دارد. اما بخش عمده ای از غزل های او در پیروی از سبک هندی، که خود آن را اصفهانی می نامید، سروده شده است. او به این سبک، به ویژه آثار صائب تبریزی علاقۀ فراوانی داشت و در کنارِ زین العابدین مؤتمن ازجملۀ نخستین کسانی بود که پس از حدود دو قرن بی توجهی به شیوۀ هندی،در ایران، به آنروی آوردند و در این زمینه آثاری تألیف کردند. امیری در شناسایی و نشر آثار صائب تبریزی سهم عمده ای داشت. دیوان اشعار (تهران، ۲ جلد، ۱۳۵۴) او نشر یافته است. وی به دلیل توانایی ادبی و مطالعاتش در ادب کهن فارسی و عربی، اغلب، مورد ستایش گروهی از ادیبان و شاعران عصر خویش قرار گرفته است. اما نفوذ شعر او در میان خوانندگان عام تر ادبی از حد معیّنی فراتر نرفته است. امیری نیمی از سال را در تهران و نیمی دیگر را در سیمین دشتِ فیروزکوه می گذراند و جز سرپرستی املاک خانوادگی شغل دیگری نداشت.

wikijoo: امیری_فیروزکوهی،_عبدالکریم_(فیروزکوه_۱۲۸۹ـ_تهران_۱۳۶۳ش)