ورزشی روانی و فیزیکی برتر برای زنان با خطر آلزایمر

ورزش برای زنانی که در معرض آلزایمر هستند بسیار حیاتی است. ورزش مناسب می‌تواند بهبود حافظه، تمرکز و سلامت عمومی آنها را تقویت کند. ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، شنا، یوگا و تنیس می‌تواند به عنوان گزینه‌های مناسب برای زنان مبتلا به آلزایمر مورد توصیه قرار گیرند. این ورزش‌ها بهبود عملکرد مغزی، کاهش استرس و افزایش انعطاف پذیری و تعادل را تسهیل می‌کنند. علاوه بر این، ورزش منظم می‌تواند شیوه زندگی زنان را بهبود بخشد و خود اعتمادی بالاتری به آنها بدهد. بنابراین، ورزش به عنوان یک روش بازدارنده و درمانی موثر برای کنترل و مدیریت عوارض آلزایمر مورد توصیه و حمایت قرار می‌گیرد.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از بهداشت نیوز، به گفته محققان، این مطالعه نمی‌تواند ثابت کند که این روش باستانی شروع آلزایمر را به تعویق می‌اندازد یا از آن جلوگیری می‌کند، اما به نظر می‌رسد برخی از اشکال زوال عصبی را معکوس می‌کند.
«هلن لاورتسکی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه لس آنجلس، گفت: «یوگا برای کاهش استرس، بهبود سلامت مغز، عملکرد ذهنی حافظه و کاهش التهاب و بهبود انعطاف پذیری عصبی مفید است.»
محققان خاطرنشان کردند از آنجایی که زنان بیشتر عمر می‌کنند و با افزایش سن تحت تأثیر تغییرات سطح استروژن قرار می‌گیرند، احتمال ابتلای زنان به آلزایمر در مقایسه با مردان دو برابر بیشتر است.
مطالعه جدید شامل بیش از ۶۰ زن ۵۰ ساله یا بالاتر بود. همه بیماران قبلاً مشکلات حافظه و عوامل خطر را گزارش کرده بودند که جریان خون ضعیف‌تر مغز را نشان می‌داد.
تیم تحقیق زنان را به دو گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت ۱۲ هفته در جلسات هفتگی کوندالینی یوگا (با تمرکز بر مراقبه و کار تنفسی) شرکت کردند. در حالی که گروه دیگر تحت آموزش تقویت حافظه قرار گرفتند، جایی که از داستان‌ها یا لیست‌ها برای کمک به تقویت قدرت حافظه استفاده می‌شود.
محققان سلامت عصبی هر زن را با استفاده از نمونه‌های خونی که علائم ژنتیکی یا مولکولی پیری یا التهاب مغز را نشان می‌دهند ردیابی کردند.
شرکت کنندگان همچنین از نظر تغییرات در تفکر، حافظه ذهنی، افسردگی و اضطراب مورد آزمایش قرار گرفتند.
لاورتسکی گفت: «به نظر می‌رسد یوگا کونادلینی با تغییرات مثبتی مرتبط است که توسط زنانی که تمرین حافظه را انجام دادند، تجربه نشد.»
این موارد شامل بهبود قابل توجه در مشکلات ذهنی حافظه، پیشگیری از کاهش مواد مغزی، افزایش اتصال در هیپوکامپ که حافظه‌های مرتبط با استرس را مدیریت می‌کند، و بهبود سیتوکین‌های محیطی و بیان ژن مولکول‌های ضد التهابی و ضد پیری است.
تیم تحقیق متذکر شد که تمرین حافظه هم تا حد زیادی برای حافظه بلند مدت فایده داشت.