معنی اعنات در دیکشنری فارسی چیست؟

در این مطلب از سایت انتخاب روز پاسخ دقیق اعنات در دانشنامه آزاد واژگان فارسی را پیدا خواهید کرد.

اعنات در دانشنامه آزاد فارسی:

اعنات. [ اِ ] ( ع مص ) رنجانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || در کاری دشوار افکندن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خود را بکار سخت و دشوار افکندن. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). در کاری افکندن که از آن بیرون نتوان آمدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ) ( مؤید ). در کاری دشوار انداختن. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). || پیوند گرفته را باز شکستن ، یقال : «اعنت المجبور فصار معنتاً». ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). شکستن استخوان. ( تاج المصادر بیهقی ). شکستن جراح استخوان پیوندیافته رابر اثر تباهی. یقال : «اعنت الجابرُ الکسیر؛ اذا لم یرفق به فزاد الکسر فساداً». ( از اقرب الموارد ). || حمل کردن بزور بر مرکب باری را که نتواند حمل کردن آنرا تا لنگان شود: اعنت الراکب الدابة؛ حملها علی ما لاتحتمله من العنف حتی تظلع. ( از اقرب الموارد ). || در اصطلاح بدیع، نام صنعتی که آنرا التزام مالایلزم نیز گویند. ( غیاث اللغات ). شمس قیس آرد: اعنات ، آن است که شاعر حرفی یا کلمه ای که التزام آن واجب نباشد التزام کند و در هر بیت یا مصراع مکرر گرداند و شعراء عجم آنرا لزوم مالایلزم خوانند. ( المعجم فی معاییر اشعار العجم ص 284 ). آنرا لزوم مالایلزم نیز خوانند و این چنان بود که دبیر یا شاعر از بهر آرایش سخن چیزی تکلف کند که بر او لازم نبود و سخن بی آن درست و تمام بود چنانکه در آخر اسجاع یا در آخر ابیات پیش از حروف روی یا ردیف حرفی را التزام کنند که اگر نکنند هیچ زیان ندارد و غرض او از آن جز آرایش سخن نباشد چون تاء کتاب و عتاب و قاف بقم و رقم که اگر در قوافی با کتاب صواب آرد هم روا بود و با رقم علم همچنین ، اما نگاه داشتن این تا و آن قاف سخن را آراسته تر دارد و زیباتر گرداند. ( حدائق السحر فی دقائق الشعر ). در بدیع عبارت از صنعت تضمین باشد که آنرا التزام و لزوم مالایلزم و تشدید نیز گویند و شرح آن ضمن صنعت تضمین گفته شد. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). در علم بدیع آن است که شاعر یا دبیر در سخن خود رعایت چیزی را التزام کند که آن ضروری و واجب نباشد، مثل اینکه در قافیه قبل از روی یا حرف دیگر قافیه ، خود را ملزم برعایت آوردن حرفی کند که اگر آن حرف هم رعایت نشود قافیه را نقصانی نباشد و شاعر در رعایت آن تنها آرایش کلام خویش و نمود قدرت قریحه خود خواهد:
چشم بدت دور ای بدیعشمائل بیشتر بخوانید …