شیاطین پشت پرده: حامیان رژیم صهیونیستی در مقابل ایران

حامیان رژیم صهیونیستی اصطلاحی است که برای اشاره به افراد یا کشورهایی استفاده می‌شود که از رژیم اسرائیل حمایت می‌کنند و سیاست‌های آن را تأیید می‌کنند. این حامیان اغلب اعضای جوامع بین‌المللی و سازمان‌های بین‌المللی هستند که در صدور قطعنامه‌هایی علیه کشورها و حکومت‌ها، از جمله ایران، نقش مهمی دارند.

قطعنامه‌های حقوق بشری علیه ایران، مجموعه‌ای از تصمیم‌ها و اقداماتی است که توسط کشورها و سازمان‌های مختلف برای محدود کردن یا مجازات ایران به دلیل نقض حقوق بشر و آزادی‌های اساسی انسانی اتخاذ می‌شود. حامیان رژیم صهیونیستی، برخی از این دولت‌ها و سازمان‌ها هستند که به دلیل تطابق نگرش‌های سیاسی و اقتصادی با اسرائیل، اعمال تحریم و فشار بین‌المللی علیه ایران را تقویت می‌کنند.

اقتصادآنلاین _ علی بحرینی، سفیر ایران در ژنو در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، با قوی ترین لحن حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری کشورمان در سوریه و سایر حملات ددمنشانه این رژیم علیه مردم فلسطین به ویژه جنایات ارتکابی در حمله به بیمارستان شفای غزه را محکوم نمود و گفت این اولین بار نیست که این رژیم اشغالگر به عنوان تنها رژیم آپارتاید در جهان مرتکب جنایت علیه بشریت می شود. این شورا باید رژیم صهیونیستی را برای پیامدهای حقوقی بشری این وحشیگری، پاسخگو و مسئولیت پذیر نماید.  
 
سفیر و نماینده دائم ایران نزد سازمان ملل متحد در ژنو ضمن تقبیح قطعنامه سیاست زده شورای حقوق بشر موسوم به وضعیت حقوق بشر در ایران، گفت واقعیت مضحک ماجرا اینجا است که اصلی ترین بانیان و حامیان و بانیان قطعنامه علیه ایران، حامیان سرسخت رژیم صهیونیستی مانند رژیم آمریکا هستند، که در جنایات و نسل کشی ماه های اخیر این رژیم در کنار مرتکبین به این جنایات ایستاده و از آنها حمایت می کنند. امروز در این شورا شاهد هستیم که کشورهای غربی در چارچوب دستور کار خود برای تحت فشار قرار دادن ملت ایران به جرم حمایت از فلسطین، قطعنامه دیگری علیه ایران مطرح کرده اند. با این وجود ایران با افتخار به حمایت از فلسطین مفتخر است به مخالفت با اشغال و ظلم اسرائیل در فلسطین ادامه  خواهد داد.  

وی در ادامه ادعاهای مطرح شده در این قطعنامه را رد کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران همواره به صورت مسئولانه نسبت به ارتقاء حقوق بشر ملت خود اقدام نموده که تشکیل کمیته ملی ویژه بررسی ناآرامی های سال ۱۴۰۱ به دستور رئیس جمهور نمونه ای از اراده ایران برای حمایت و ارتقاء حقوق بشر در کشور است. قطعنامه ارائه شده از سوی تعدادی از کشورهای غربی علیه وضعیت حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه 16 فروردین 1403 در جریان برگزاری پنجاه و پنجمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو، به تصویب رسید.

[