رویداد جایگزینی منحصر به فرد: سیارک موجود، دیگران را به خود خیره کرده است!

سیارکی 20 برابر بزرگتر از سیاره ای که دایناسورها را از سیاره ما محو کرد، مدار قمر مشتری را تغییر داده است.

به گزارش سرگرمی روز، تقریباً چهار میلیارد سال پیش، یک رویداد فاجعه بار بزرگترین قمر منظومه شمسی را تشکیل داد. به گفته ستاره شناسان، این زمانی بود که یک سیارک با قمر مشتری گانیمد برخورد کرد.

بر اساس یک مطالعه جدید از دانشگاه کوبه ژاپن، این برخورد به حدی قوی بود که محور ماه را تغییر داد.

قمر مشتری گانیمد یک جرم آسمانی قابل توجه است که میدان مغناطیسی خود را تولید می کند و حاوی آب مایع است. همچنین آنقدر بزرگ است که حتی از سیاره عطارد نیز بزرگتر است.

این قمر دارای «قفل مرگ» است، به این معنی که درست مانند ماه و زمین، یک طرف همیشه رو به مشتری است و طرف دیگر همیشه از آن پنهان می ماند. علاوه بر این، بخش‌های بزرگی از سطح آن دارای فرورفتگی‌های تکتونیکی مختلفی است که به نام شیارها شناخته می‌شوند.

بر اساس گزارش‌ها، گمان می‌رود اینها قدیمی‌ترین ویژگی‌های گانیمد باشند، که شبیه زخم‌های ناشی از برخورد عظیمی است که در اوایل تاریخ شکل‌گیری ماه رخ داده است. برخی از این حلقه های متحدالمرکز تا 7800 کیلومتر در سطح این قمر امتداد دارند.

هیراتا نائویوکی، دانشمند سیاره‌شناسی از دانشگاه کوبه گفت: قمرهای مشتری آیو، اروپا، گانیمد و کالیستو ویژگی‌های فردی جالبی دارند، اما آنچه توجه من را به خود جلب کرد این کانال‌ها بودند. روی گانیمد بود.

وی افزود: ما می دانیم که این ویژگی در اثر برخورد یک سیارک در حدود 4 میلیارد سال پیش ایجاد شده است، اما ما مطمئن نبودیم که این برخورد چقدر بوده و چه تاثیری بر این قمر داشته است.

مطالعه قبلی هیراتا و همکارانش تصاویر گرفته شده توسط کاوشگرهای وویجر در سال 1979 و مدارگرد گالیله را بین سال‌های 1995 و 2003 بررسی کرد.

طبق بیانیه مطبوعاتی محققان، هیراتا اولین کسی بود که متوجه شد این سیارک تقریباً دقیقاً در دورترین نصف النهار مشتری به گانیمد برخورد کرده است.

در این مطالعه جدید، تاثیر روی گانیمد با یک رویداد مشابه در پلوتون مقایسه شده است.

مأموریت نیوهورایزنز قبلاً کشف کرده بود که یک برخورد بزرگ، محور چرخش پلوتون را مجبور به کج شدن کرده است. بر اساس این شباهت ها، هیراتا به این نتیجه رسید که ضربه گانیمد تأثیر مشابهی داشته و باعث تغییر محور خود می شود.

هیراتا از تخصص خود در مدل‌سازی رویدادهای برخورد برای تخمین اندازه و قدرت سیارکی که به گانیمد برخورد کرد، استفاده کرد. او اندازه این تاثیر را از طریق شبیه سازی کامپیوتری تخمین زد.

سیارکی با قطر 300 کیلومتر

سیارکی که به گانیمد برخورد کرد حدود 300 کیلومتر قطر داشت که آن را حدود 20 برابر بزرگتر از سیارکی که دایناسورها را کشت.

مدل ها نشان می دهند که تنها یک شوک بزرگ می تواند محور گانیمد را تغییر دهد. محل برخورد در سمت دور این ماه با جهت این تغییر همسو بوده و شواهد قوی برای ارتباط بین این دو رویداد ارائه می دهد.

هیراتا می‌گوید: «من می‌خواهم منشأ و تکامل گانیمد و دیگر قمرهای مشتری را بفهمم. این ضربه غول پیکر باید تأثیر قابل توجهی بر تکامل اولیه گانیمد داشته باشد، اما اثرات حرارتی و ساختاری ضربه بر فضای داخلی گانیمد هنوز به طور کامل شناخته نشده است. من معتقدم که تحقیقات بیشتر با استفاده از تکامل درونی قمرهای یخی را می توان در ادامه خط انجام داد.

فضاپیمای JUICE آژانس فضایی اروپا به کشف رازهای گذشته گانیمد کمک خواهد کرد. این کاوشگر فضایی قرار است در سال 2034 گانیمد را کاوش کند و هدف آن کشف اسرار این ماه از طریق 6 ماه رصد شدید است.

جالب توجه است، وجود بالقوه اقیانوس‌های آب مایع زیرسطحی در گانیمد، آن را به یک نامزد اصلی برای پناه دادن به حیات فرازمینی تبدیل می‌کند.

این یافته ها در مجله Scientific Reports گزارش شده است.