جادویی که خورشید از طریق “امواج گرانشی” به زمین می‌فرستد
آزمایش‌های جدید تأیید می‌کنند که خورشید گرفتگی می‌تواند امواج گرانشی جو را تحریک کند.
به گزارش سرگرمی روز، خورشید گرفتگی پدیده های جذابی است که اخیراً مشخص شده است که ویژگی خاص دیگری نیز دارد. به گفته محققان، آنها می توانند امواج گرانشی را مانند اثر انداختن سنگ در دریاچه به جو زمین بفرستند. اکنون یک تیم بین المللی از دانشجویان برای اولین بار این امواج گرانشی را اندازه گیری کرده اند.
امواج گرانشی پدیده ای رایج در جو هستند. آنها می توانند زمانی فعال شوند که حباب های هوا به سمت بالا فشار داده می شوند، سپس به طور طبیعی فرو می روند، اما گرم می شوند و دوباره شروع به بالا رفتن می کنند. این یک الگوی موج آشنا ایجاد می کند که می تواند در تصاویر رادار و گاهی اوقات حتی از روی زمین به هنگام تجمع ابرها بر فراز قله ها و باقی ماندن هوای صاف در دره ها دیده شود.
نکته مهم این است که این امواج گرانشی زمینی را نباید با امواج گرانشی اشتباه گرفت، زیرا امواج گرانشی موج هایی در بافت فضازمان هستند که در اثر بلایای کیهانی مانند برخورد سیاهچاله ها ایجاد می شوند.
امواج گرانشی روی زمین می تواند توسط چیزهایی مانند رشته کوه ها، طوفان ها و حتی تفاوت دما بین روز و شب ایجاد شود.
مدت‌ها پیش‌بینی می‌شد که خورشید گرفتگی باید تأثیری مشابه بر جو زمین داشته باشد. به همین دلیل پروژه ای به نام بالون ملی خورشید گرفتگی (NEBP) برای بررسی این موضوع ایجاد شد.
این پروژه که توسط ناسا و بنیاد ملی علوم پشتیبانی می‌شود، شامل تیم‌هایی از دانشجویان از دانشگاه‌های مختلف می‌شود که بالن‌های هواشناسی را در طول ماه‌گرفتگی به آسمان می‌فرستند و هر کدام ابزاری به نام radiosonde حمل می‌کنند که دما، مکان، رطوبت، سرعت باد جهت باد را اندازه‌گیری می‌کند. تمام این معیارها در هر ثانیه از پرواز ثبت می شود و داده ها به تیم های روی زمین منتقل می شود و در نهایت برای تجزیه و تحلیل در سرور مرکزی بارگذاری می شود.
پروژه NEBP برای اولین بار این آزمایش ها را در طول خورشید گرفتگی کامل در سال های 2019 و 2020 انجام داد، اما هر دو تلاش بی نتیجه بود. بار اول به دلیل پرتاب شدن بالون ها با فاصله یک ساعت از همان مکان و بار دوم به دلیل بارش شدید باران بود. بنابراین، محققان آمادگی بیشتری برای کسوف در سال‌های 2023 و 2024 داشتند. در طول این دو رویداد، 34 تیم هر 15 دقیقه یک بار از مکان‌های مختلف در مسیر ماه‌گرفتگی یک روز قبل از کسوف بالن رها کردند.
مکان‌هایی انتخاب شدند که شرایطی داشتند که معمولاً باعث ایجاد امواج گرانشی نمی‌شدند، بنابراین شرایط جوی آرام بود و کوهی در نزدیکی آن وجود نداشت.
از جمله یافته های این پروژه این است که تیمی در یک منطقه شاهد سقوط بالن خود از ارتفاع ۲۵۹۰۰ متری به ارتفاع ۱۸۰۰ متری در هنگام خورشید گرفتگی بوده اند.
حجم وسیعی از داده های جمع آوری شده توسط این مطالعه نشانه های واضحی از امواج گرانشی جو را نشان می دهد.
جی گونگ، یکی از محققین این مطالعه گفت: ما تمام داده ها را بر اساس زمان جمع آوری کردیم و زمانی که این مسیر زمانی را ترسیم کردیم، توانستیم امواج گرانشی را ببینیم. ما کاملا با آن هیجان زده بودیم.
نتایج اولیه این تحقیق که در نشست تابستانی انجمن نجوم آمریکا ارائه شده است، به صورت آنلاین در دسترس است.
- برچسب ها:
