برترین بازی‌هایی که اتفاقات واقعی دنیا را پیش‌بینی کردند

سال‌هاست که بازی‌های ویدئویی در تلاش برای واقعی‌تر شدن‌اند. از گرافیک بی‌نظیر بازی‌های امروزی بگیرید، تا فیزیک طبیعی آن‌ها. با این تفاوت، که همچنان مرز باریکی میان دنیای ویدئوگیم و جهان واقعی پا برجاست. با این‌حال، بسیاری از بازی‌ها به لطف روایت خلاقانه‌شان، ناخواسته برخی از اتفاقات و رویدادهای دنیای واقعی را پیش‌بینی کرده‌اند. از برگزیده شدن سیاستمداران بزرگ بگیرید، تا جنگ‌های خونین! همراه ویجیاتو باشید تا سری به بازی‌هایی که اتفاقات واقعی دنیا را پیش‌بینی کردند، بزنیم.

Metal Gear Rising: Revengeance

سال انتشار: ۲۰۱۳

استودیوی سازنده: Platinum Games

بازی Metal Gear Rising: Revengeance اسپین‌آفی متفاوت از دنیای متال‌ گیر بود که در سال ۲۰۱۳ عرضه شد. تجربه‌ای که حالا حس و حال اکشن به خود گرفته بود و شخصیت‌های جذابی را معرفی می‌کرد. یکی از این شخصیت‌ها، آنتاگونیستی به نام سناتور استیون آرمسترانگ نام داشت. یکی از سیاستمدارهای خیالی این بازی که در یکی از سخنرانی‌هایش، دیدگاه خود را نسبت به آمریکا این‌طور بیان می‌کند: این سرزمین از ریشه فاسد است. او در انتهای این سخنرانی، عبارت Make America Great Again را بیان می‌کند.

این عبارت مستقیما اشاره به شعار تبلیغاتی دونالد ترامپ دارد. این درحالیست که بازی Metal Gear Rising: Revengeance در سال ۲۰۱۳ عرضه شده و دونالد ترامپ برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۶ نامزد ریاست جهموری آمریکا شد. این نشان می‌دهد که نویسندگان کونامی تا چه اندازه در پیش‌بینی واقع پیش‌رو مهارت داشتند.

Homefront

سال انتشار: ۲۰۱۱

استودیوی سازنده: Kaos Studios

Homefront اگرچه آن‌چنان به موفقیت نرسید، اما تجربه جذاب و قابل احترامی‌ست. داستان این بازی جایی در آینده جریان دارد. ارتش ایالات متحده با کره شمالی وارد جنگ شده. با مرگ کیم جونگ ایل رهبر کره شمالی، پسرش کیم جونگ اون؛ جانشین او می‌شود. آمریکا با استفاده از این فرصت، به کره شمالی حمله می‌کند تا جلوی پیشرفت و تهدید آن‌ها را بگیرد. هوم‌فرانت، در سال ۲۰۱۱ عرضه شد. تقریبا ۹ ماه بعد انتشار این بازی، رهبر کره شمالی کیم جونگ ایل می‌میرد و پسرش طبق پیش‌بینی هوم‌فرانت، هدایت کشور را عهده‌دار می‌شود.

در آن زمان گیمرهای بسیار کمی از سیاست خارجه کره شمالی خبر داشتند. همین موضوع باعث شد تا پیش‌بینی هوم‌فرانت، تا مدت‌ها تیتر اول رسانه‌ها باشد. توسعه‌دهندگان این بازی، با دقت تمام داده‌ها و اطلاعات کره شمالی را بررسی کرده بودند تا یک سناریوی جذاب بسازند. سناریویی که در نهایت تبدیل به یکی از بهترین پیش‌بینی‌های تاریخ شد.

Elite Dangerous

سال انتشار: ۲۰۱۴

استودیوی سازنده: Frontier Developments

باید اعتراف کرد که Elite Dangerous یکی از جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌ای سال‌های اخیر است. این بازی با هدف شبیه‌سازی کل کهکشان راه شیری شکل گرفت. سامانه‌ای با بیش از ۴۰۰ میلیارد ستاره. بازی دوست داشتنی Elite Dangerous برای تحقق چنین امری، از داده‌های واقعی استفاده می‌کرد. دنیای بازی با پیش‌روی شما بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. موتور بازی‌سازی Stellar Forge با استفاده از داده‌های منطقی و الگورتیم‌های تیم سازنده، جهان بازی را مرتبا گسترش می‌داد.

در همین حین، بازی منظومه جدیدی را خلق کرد. منظومه‌ای کوچک با محوریت یک ستاره سرد که ۷ سیاره سنگی دور آن می‌چرخیدند. تنها پس از گذشت ۳ سال از انتشار این بازی، ناسا از کشف منظومه Trappist-1 خبر داد. یک منظومه جذاب با فاصله ۴۰ میلیارد سال نوری از ما که دقیقا مشابه منظومه‌ای بود که بازی Elite Dangerous آن را ساخته بود.

Tom Clancy’s Ghost Recon

سال انتشار: ۲۰۰۱

استودیوی سازنده: Ubisoft

با انتشار بازی Tom Clancy’s Ghost Recon در اواخر سال ۲۰۰۱، یوبیسافت تجربه کاملا متفاوتی از یک بازی شوتر را رقم زد. داستان این بازی درباره یک درگیری نظامی جایی در اروپا بود. داستان این بازی در سال ۲۰۰۸ جریان داشت. جایی که نیروهای مرزی با حمایت دولت‌های خارجی، باعث ناآرامی در منطقه شده‌اند. به همین دلیل نیروهای ویژه برای مداخله و جلوگیری از گسترش آتش درگیری‌ها، به منطقه اعزام می‌شوند. اما هیچکسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد که این موضوع خود بهانه دیگری برای گسترش درگیری‌ها باشد.

تنها جهان ماه پس از انتشار رسمی Tom Clancy’s Ghost Recon، جهان دقیقا چیزی را تجربه کرد که داستان بازی ماه‌ها پیش آن را پیش‌بینی کرده بود. جایی در اروپا دچار ناآرامی و درگیری می‌شود. آتش جنگ شعله‌ور می‌شود و انسان‌های بی‌گناه از بین می‌روند.

Death Stranding

سال انتشار: ۲۰۱۸

استودیوی سازنده: Kojima Productions

کوجیما را باید نابغه صنعت بازی‌سازی معرفی کرد. شوالیه‌ای که خالق برخی از بهترین آثار ویدئوگیمی تاریخ است. در سال ۲۰۱۹، او بازی Death Stranding را عرضه کرد. یک تجربه ایزوله از جهانی پساآخرالزمانی که انسان و ساکنین آن در پناهگاه‌های مختلف و دور از هم زندگی می‌کردند. ما به عنوان سم بازی می‌کنیم. پیکی که باید محموله‌ها و آیتم‌های مختلف را در سراسر این جهان ویران‌شده، به مقصدشان برساند. او با این‌کار، تصمیم دارد تا جهان از دست رفته انسان‌ها را پویاتر نشان دهد.

اما پس از گذشت چند ماه از انتشار این بازی، جهان دچار یک اتفاق و بحران بی‌سابقه شد. کرونا فورا تمام زمین را آلوده کرد. مردم در خانه‌ها قرنطینه شدند و خیابان‌ها خالی از افراد بود. در چنین شرایطی، تنها پیک‌ها بودند که ناجی مردم شدند. آن‌ها با ارسال کالا، موارد غذایی و همچنین نگهداری از آن‌ها، نور امیدی برای مردم بودند.

Cyberpunk 2077

سال انتشار: ۲۰۲۲

استودیوی سازنده: CD Projekt Red

سایبرپانک ۲۰۷۷ شروع واقعا بدی داشت. مشکلات نرم‌افزاری و عدم بهینه‌سازی مناسب این بازی روی کنسول‌های نسل هشتمی، باعث شد تا شاهکار دوست داشتنی سی‌دی پراجکت، آن‌طوری که باید دیده نشود. اما با این‌حال، به لطف آپدیت‌های مختلف، این بازی خودش را پیدا کرد. جایی‌که داستان سایبرپانک به موضوعاتی چون سیاست‌های فناوری، سلطه شرکت‌های بزرگ و همچنین تقویت انسان‌ها با استفاده از ابزار آلات الکترونیک می‌پرداخت.

مباحثی که امروزه بیش از هر زمان دیگری مورد توجه‌اند. کمپانی‌هایی چون Neuralink و شخصیت‌های ساخته شده توسط هوش مصنوعی، این روزها حسابی پر طرفدارند و این درحالیست که سایبرپانک ۲۰۷۷ سال‌ها پیش از گسترش چنین تکنولوژی‌هایی به آن‌ها اشاره کرده بود.

Watch Dogs

سال انتشار: ۲۰۱۴

استودیوی سازنده: Ubisoft

یوبیسافت، خالق برخی از بزرگ‌ترین بازی‌های تاریخ است. از سری اساسینز کرید بگیرید، تا واچ داگز! اولین نسخه از این بازی در سال ۲۰۱۴ عرضه شد. یک تجربه دوست داشتنی که درگیر سیستم‌های امنیتی، هک کردن و همچنین مدیریت داده‌ها بود. این بازی در آن زمان سیستم عامل ctOS را معرفی کرد. سیستم عاملی که به شخصیت‌های داخل بازی اجازه می‌داد تا تمام ابزارآلات الکتروتیکی را کنترل کنند. از لپ‌تاپ‌ها بگیرید، تا تلفن‌های هوشمند و چراغ‌های راهنمایی!

موضوعی که حالا با گذشت بیش از یک دهه از انتشار بازی ویدئویی واچ‌ داگز، بیش از هر زمان دیگری مورد توجه است. با توسعه شهرهای هوشمند، مکانیزمی که پیش‌تر در واچ داگز دیده بودیم، به طرز عجیبی به واقعیت تبدیل شده و طولی نخواهد کشید که تمام ابزارآلات اطرف ما، تبدیل به یک داده کلان خواهند شد.

Detroit: Become Human

سال انتشار: ۲۰۱۸

استودیوی سازنده: Quantic Dream 

اگر سال‌ها پیش از مردم درباره آینده هوش مصنوعی می‌پرسیدید، کمتر کسی باور داشت که روزی بشر به چنین تکنولوژی دست پیدا کند. بازی Detroit: Become Human در سال ۲۰۱۸ نشان داد که ربات‌های انسان‌نما و پیشرفت‌های تکنولوژی تا چه اندازه می‌تواند بر جامعه بشری تاثیرگذار باشد. اما این روزها، به لطف پیشرفت فناوری و توسعه ربات‌های Boston Dynamics، چنین چیزی دیگر صرفا یک رویا نیست.

انسان‌ها تنها چند قدم با ساخت ابر ربات‌های انسان‌نما فاصله دارد و طولی نخواهید کشید که آن‌ها از اخلاقیات و منطقی مشابه ما برخوردار خواهند شد. آن‌هم درست در زمانی که Detroit: Become Human سال‌ها پیش آن را پیش‌بینی کرده بود.

Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty

سال انتشار: ۲۰۰۱

استودیوی سازنده: Konami

Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty یک بازی انقلابی در زمان خود بود. اما بی‌شک پایان این بازی غیر منتظره‌ترین چیزی بود که گیمرها تجربه کردند. جایی که شخصیت ما متوجه می‌شود که تمام طول این مدت، درگیر یک ماموریت شبیه‌سازی‌شده بوده. فرمانده او نه‌تنها فرد واقعی نبود، بلکه هوش مصنوعی مدرنی بود که باور داشت، کنترل جریان اطلاعات می‌تواند باعث پیشرفت جامعه بشری شود. او توصیف می‌کند که زمانی خواهد رسید که مردم از یکدیگر بیزار خواهند شد. آن‌ها به اجتماعات بسته و کوچک عقب‌نشینی خواهند کرد و واقعیت عینی از بین خواهد رفت.

یک ویروس دیجیتالی که مردم را دچار توهم می‌کند. موضوعی که در دهه ۲۰۱۰ میلادی به واقعیت پیوست. اینترنت مردم را منزوی کرد. بیماری‌های جنسی و روانی که نشات گرفته از فضای مجازی بودند، گسترش پیدا کردند. پیامدهای اینترنت، فورا خودشان را آشکار کردند و مردم دچار یک بحران بزرگ شدند.

Deus Ex

سال انتشار: ۲۰۰۱

استودیوی سازنده: Eidos Interactive Corporation

بازی Deus Ex، نقش‌آفرینی افسانه‌ای در سبک سایبرپانک، با نمای پانورامایی از شهر نیویورک آغاز می‌شود. اما چیزی در این تصویر کم است: برج‌های دوقلو در افق دیده نمی‌شوند. توضیحی که بازی ارائه می‌دهد، حمله‌ای تروریستی در سال‌های گذشته است. روایتی که در دل داستان گنجانده شده بود تا محدودیت‌های فنی موتور گرافیکی بازی را توجیه کند. در زمان انتشار بازی در سال ۲۰۰۰، کسی چندان به این جزئیات توجه نکرد.

اما در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، همه‌چیز تغییر کرد. پس از حملات واقعی، آن حذف ساده و تصادفی از یک تصویر مجازی، به یک پیشگویی ناخودآگاه و ترسناک تبدیل شد. پیش‌بینی Deus Ex کاملاً اتفاقی بود، اما همین موضوع باعث شد تا برای همیشه در ذهن‌ها بماند. این بازی یادآور این واقعیت تلخ است که گاهی تاریخ، معنای یک اثر هنری را بازنویسی می‌کند—و ترسناک‌ترین پیش‌گویی‌ها، آن‌هایی هستند که از روی قصد ساخته نشده‌اند.