img

کوروش

لیست مطالب
متن آهنگ “سزار سالاد” از کوروش و هومان: تقاص فم کنم دوتا زبونه بم خیلی کار خودیه یه جمله ای مینویسم مثل یه ترکی که مثل یکی به سرش نشست گریه از یه چند ساله گذشتم که میتونم برم قسمت دوم به بحث اختلاف عقاید اندک، بعد تموم زندگی پایان پیادم، البته اول نیمت نهار پر سزار سالادم، با همین انگارهای که آری عشقت سزار سالادم دوتا اشکه بریم به خونه به جای گل و بلند بعدی دادنت دم دست میخواستم با حس و احساس ادامه بدم دگر حسین نیامد، دگر بی تیتر، آرزو شدم یا رفتم یا گلدات G ود آو سیکنس یا رفتم یا حسین به قرص زده اون دو روزه تا سه روز پختی، همینجوری میشه یا میروم یا می باشم یاسین سزار سالادم دو تا پستی سگ به جای گل و بلند بعدی دادنت دم دست سزار سالادم دوتا اشکه بریم به خونه به جای گل و بلند بعدی دادنت دم دست

متن آهنگ “سزار سالاد” از کوروش و هومان: تقاص فم کنم دوتا زبونه بم خیلی کار خودیه یه جمله ای مینویسم مثل یه ترکی که مثل یکی به سرش نشست گریه از یه چند ساله گذشتم که میتونم برم قسمت دوم به بحث اختلاف عقاید اندک، بعد تموم زندگی پایان پیادم، البته اول نیمت نهار پر سزار سالادم، با همین انگارهای که آری عشقت سزار سالادم دوتا اشکه بریم به خونه به جای گل و بلند بعدی دادنت دم دست میخواستم با حس و احساس ادامه بدم دگر حسین نیامد، دگر بی تیتر، آرزو شدم یا رفتم یا گلدات G ود آو سیکنس یا رفتم یا حسین به قرص زده اون دو روزه تا سه روز پختی، همینجوری میشه یا میروم یا می باشم یاسین سزار سالادم دو تا پستی سگ به جای گل و بلند بعدی دادنت دم دست سزار سالادم دوتا اشکه بریم به خونه به جای گل و بلند بعدی دادنت دم دست

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 112 بازدید

Farkarala kourosh o siya Be vasat nafarash ya alam madi Ye yanar testo eli shinasi Khobe cheshman khode alan nist Ba to khob halam Va be khande har zaman … Farkarala kourosh o siya Be vasat nafarash ya alam madi Ye yanar testo eli shinasi Khobe cheshman khode alan nist Ba to khob halam Va be khande har zaman … Telafati ke mikoni harchi bozorg Ghors raa gozasht faqat vazegh Az ghasr dooset nemifahme Ye bazi ke faqat kheili behesh Farkarala kourosh o siya Be vasat nafarash ya alam madi Ye yanar testo eli shinasi Khobe cheshman khode alan nist Ba to khob halam Va be khande har zaman …

Farkarala kourosh o siya Be vasat nafarash ya alam madi Ye yanar testo eli shinasi Khobe cheshman khode alan nist Ba to khob halam Va be khande har zaman … Farkarala kourosh o siya Be vasat nafarash ya alam madi Ye yanar testo eli shinasi Khobe cheshman khode alan nist Ba to khob halam Va be khande har zaman … Telafati ke mikoni harchi bozorg Ghors raa gozasht faqat vazegh Az ghasr dooset nemifahme Ye bazi ke faqat kheili behesh Farkarala kourosh o siya Be vasat nafarash ya alam madi Ye yanar testo eli shinasi Khobe cheshman khode alan nist Ba to khob halam Va be khande har zaman …

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 94 بازدید

ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم ما میزنیم بریزیم پرت میشه حقیقت به آفتاب می پردازه همه جا شناسایی کار می کنیم ما همیشه در کار می کنیم ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم همه میخوان ما رو ببینن بزن برسون ببر به یه دنیا دیگه تو هم میتونی تو هیکل خودت مثل ما ببینی هر روز عشق جدید ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم

ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم ما میزنیم بریزیم پرت میشه حقیقت به آفتاب می پردازه همه جا شناسایی کار می کنیم ما همیشه در کار می کنیم ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم همه میخوان ما رو ببینن بزن برسون ببر به یه دنیا دیگه تو هم میتونی تو هیکل خودت مثل ما ببینی هر روز عشق جدید ما میزنیم تو رو می شکنیم میاد عشق جدید ما رو بر میندازه مغرور نشیم کی ها رو منجر می کنیم با کوروش و بنجی رقیبا رو برشکنیم

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 100 بازدید

میبینی که دنیا یه جا دیرخوابیده هیچکس نمیگه یه کوچولو بیدار بشه سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره اولش که اون دیوونه تو دنیایی که نور نداره هنوز بی توجه به سر و صدای معنایی اینا هیچ تو واسه چی دیوونتی؟ چی میخوای؟ چی میبینی؟ چی میخوای پیدا کنی؟ همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره اولش که اون دیوونه تو دنیایی که نور نداره هنوز بی توجه به سر و صدای معنایی اینا هیچ تو واسه چی دیوونتی؟ چی میخوای؟ چی میبینی؟ چی میخوای پیدا کنی؟ همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره اولش که اون دیوونه تو دنیایی که نور نداره هنوز بی توجه به سر و صدای معنایی اینا هیچ تو واسه چی دیوونتی؟ چی میخوای؟ چی میبینی؟ چی میخوای پیدا کنی؟ همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی

میبینی که دنیا یه جا دیرخوابیده هیچکس نمیگه یه کوچولو بیدار بشه سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره اولش که اون دیوونه تو دنیایی که نور نداره هنوز بی توجه به سر و صدای معنایی اینا هیچ تو واسه چی دیوونتی؟ چی میخوای؟ چی میبینی؟ چی میخوای پیدا کنی؟ همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره اولش که اون دیوونه تو دنیایی که نور نداره هنوز بی توجه به سر و صدای معنایی اینا هیچ تو واسه چی دیوونتی؟ چی میخوای؟ چی میبینی؟ چی میخوای پیدا کنی؟ همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره اولش که اون دیوونه تو دنیایی که نور نداره هنوز بی توجه به سر و صدای معنایی اینا هیچ تو واسه چی دیوونتی؟ چی میخوای؟ چی میبینی؟ چی میخوای پیدا کنی؟ همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی همیشه از همه جا دورشون کردم بهتر و جدی تر باشم هیچ چی سخت و راحت نشه، هیچ کاری آسون نیس کلا یه دنیاست دیوونه هاشو پیامدهاشو خ سنگر بزن ناباوری داره گل سازمان آدمای کور ندیدم سپردن به هر چی که برنامه داره دوباره پر خلقت خلاف پلن جدیدا اینا وا سه شدن از بی حسی که بین احوال مهمونی

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 97 بازدید

متن آهنگ “ترپ مود” از کوروش : من ساکتم تا صدای دلت منو بشنوه همه خوشحالن من خرابم من همه چیو میخوام ظاهرا هستم ولی واسه خودم معدومم دیوونم شدی از من حالا نگو زیادم کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت سرمو از کل کردن برمیگردونم باید تویه این خونه مجبور بمونم نمیزاره تو بشه کیبورد منو بزنن همه چی جز تو اینجا پلیدم دیگه کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت برگرد خونه تو خونه کوروش باهمه همه چیو شاد کن کوروش رفته سرش داره برج لبه کرد کوروش یه سوتی پخوندی داره میخنده همه چیم پر از اشکهای مصنوعی نمیخوام بگم میری ولی تازه نرو آره تو میفهمی دیگه با شنونده خوب تا هستی باهام بمون خیالت راحت کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت بیا تا من دویست تا ایده نظر سیر بشم به نظرت میشه یه راهی تازه پیدا کرد مگه میدونی کی تنهام میذاره بازم نذر بیا دستامو بگیر تا جا بذاری که بریم کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت این توی گوشیت خیلی هرکی افزایش بده این توی گوشیت عمرت رو به بهم میزنه خوندم دروغهاشو از موهای قهوه ایشو این توی گوشیت عشقت دیگه چه رنگیه کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت

متن آهنگ “ترپ مود” از کوروش : من ساکتم تا صدای دلت منو بشنوه همه خوشحالن من خرابم من همه چیو میخوام ظاهرا هستم ولی واسه خودم معدومم دیوونم شدی از من حالا نگو زیادم کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت سرمو از کل کردن برمیگردونم باید تویه این خونه مجبور بمونم نمیزاره تو بشه کیبورد منو بزنن همه چی جز تو اینجا پلیدم دیگه کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت برگرد خونه تو خونه کوروش باهمه همه چیو شاد کن کوروش رفته سرش داره برج لبه کرد کوروش یه سوتی پخوندی داره میخنده همه چیم پر از اشکهای مصنوعی نمیخوام بگم میری ولی تازه نرو آره تو میفهمی دیگه با شنونده خوب تا هستی باهام بمون خیالت راحت کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت بیا تا من دویست تا ایده نظر سیر بشم به نظرت میشه یه راهی تازه پیدا کرد مگه میدونی کی تنهام میذاره بازم نذر بیا دستامو بگیر تا جا بذاری که بریم کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت این توی گوشیت خیلی هرکی افزایش بده این توی گوشیت عمرت رو به بهم میزنه خوندم دروغهاشو از موهای قهوه ایشو این توی گوشیت عشقت دیگه چه رنگیه کوروش برگرد خونه خونت کوروش داری دنبال منت کوروش یه پیجش تو گوشیات کوروش داره دنبالت میگرده دنبالت

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 99 بازدید

مگه من مردم که تازه وارد خونت شدم هنوز بازی نشونه های عشقتو ندیدم بهت جاش تو دنیامو دارم نگردوندم مگه من مردم که تو شدنی ببینم گفتم دلم برات تنگ شده بیا کمکم کن اجازه بدی سرزندگی من دستات بشین مگه من مردم که عاشقت اومدم بی خبر از خدای تو کنارت بشینم واسه تو دارم واسه من چرا قلبی که دوس داشتنی نیست تو دنیا بهتر نیست شوم لای تو مگه حال منو بدی تو که نیای از پس ما مگه من مردم که تازه وارد خونت شدم هنوز بازی نشونه‌های عشقتو ندیدم بهت جاش تو دنیا مو دارم نگرداندم مگه من مردم که تو شدنی ببینم گفتم دلم دارت تنگ شده بیا کمکم کن اجازه بدی سرزندگی من دستات بشینم مگه من مردم که عاشقت اومدم بی‌خبر از خدای تو کنارت بشینم واسه تو دارم، واسه من چرا قلبی که دوس داشتنی نیست تو دنیا بهتر نیست شوم لای تو مگه حال منو بدی تو که نیای به پس ما مگه من مردم که تازه وارد خونت شدم هنوز بازی نشونه‌های عشقتو ندیدم بهت جاش تو دنیا مو دارم نگردوندم مگه من مردم که تو شدنی ببینم مگه من مردم کوروش جیدال و هومان مگه من مردم کوروش جیدال و هومان

مگه من مردم که تازه وارد خونت شدم هنوز بازی نشونه های عشقتو ندیدم بهت جاش تو دنیامو دارم نگردوندم مگه من مردم که تو شدنی ببینم گفتم دلم برات تنگ شده بیا کمکم کن اجازه بدی سرزندگی من دستات بشین مگه من مردم که عاشقت اومدم بی خبر از خدای تو کنارت بشینم واسه تو دارم واسه من چرا قلبی که دوس داشتنی نیست تو دنیا بهتر نیست شوم لای تو مگه حال منو بدی تو که نیای از پس ما مگه من مردم که تازه وارد خونت شدم هنوز بازی نشونه‌های عشقتو ندیدم بهت جاش تو دنیا مو دارم نگرداندم مگه من مردم که تو شدنی ببینم گفتم دلم دارت تنگ شده بیا کمکم کن اجازه بدی سرزندگی من دستات بشینم مگه من مردم که عاشقت اومدم بی‌خبر از خدای تو کنارت بشینم واسه تو دارم، واسه من چرا قلبی که دوس داشتنی نیست تو دنیا بهتر نیست شوم لای تو مگه حال منو بدی تو که نیای به پس ما مگه من مردم که تازه وارد خونت شدم هنوز بازی نشونه‌های عشقتو ندیدم بهت جاش تو دنیا مو دارم نگردوندم مگه من مردم که تو شدنی ببینم مگه من مردم کوروش جیدال و هومان مگه من مردم کوروش جیدال و هومان

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 139 بازدید

مرگ رویا به ترجمه فارسی: هاله‌های تاریک مرگ بر رویا از ره برو تو، ز خواب برجا از زخم‌های دلیری خود پوستی درست کن بر زخمان مردگان خیز، بیخیالی را بند کن و از گمراهی ره بیابان ببدار از دنبال رویایی پیروی از هر بعد بازگشت نیافتن خواببازان، جهان را پوشاده‌اند تو چندان به اندازه توانایی خود زمین را شکافته‌ای آسمان آب شکافده‌ای و از گنجینه باران دوباره نزدیک شده‌ای وقت آن شد، جان تو پرده بزن از آینه مرگ عکس خود بر تن بر چهره خود بنگار و قرار ده مرگ تو از این پس رویای مرگ بر رویاست دشمن خود با چهره تو چربی تو با آتش و آهن صبر گزار، هاله شادی بر حاشیه مرگ بنویس تازه مرگ، گدای وقتی تردامدن پوشیده ترین راز آنجاست و سرگشتگی خدای مرگ با چوپانده‌های گیتی فراخبخش مى‌خندد ایجادکننده همه این دیوانه و خشم رومیز روستای گوگایی زمین را زرصفای کرده و آسمان را توتفته‌گری و خشم را رویای مردگان بر رویاست به ترجمه انگلیسی: The dark haloes of death on dreams Go on a broom, from the dream to the dream From the wounds of your courage Make a skin on the wounds of the dead Rise, stop the neglect and Get lost in the desert of emptiness Follow a dream pursuit From every aspect of no return Dreamers have uncovered the world You have just cracked the ground as much as your power Cracked the sky’s water You’ve come close to the treasure trove of rain again It is time to hit your soul From the mirror of death your picture Paint on your body and face Your death is now a dream of death on a dream Your enemy with your face Your fat with fire and iron Be patient, write a halo of joy on the edge of death Fresh death, a time beggar The hiddenest secret is trembling there And the distraction of the god of death Smiles with the bewildered shepherds This crazy creator And the anger of the Roman shelves of the village of Guga Touched the ground And the sky is in a mess And anger The dream is dead on the dream

مرگ رویا به ترجمه فارسی: هاله‌های تاریک مرگ بر رویا از ره برو تو، ز خواب برجا از زخم‌های دلیری خود پوستی درست کن بر زخمان مردگان خیز، بیخیالی را بند کن و از گمراهی ره بیابان ببدار از دنبال رویایی پیروی از هر بعد بازگشت نیافتن خواببازان، جهان را پوشاده‌اند تو چندان به اندازه توانایی خود زمین را شکافته‌ای آسمان آب شکافده‌ای و از گنجینه باران دوباره نزدیک شده‌ای وقت آن شد، جان تو پرده بزن از آینه مرگ عکس خود بر تن بر چهره خود بنگار و قرار ده مرگ تو از این پس رویای مرگ بر رویاست دشمن خود با چهره تو چربی تو با آتش و آهن صبر گزار، هاله شادی بر حاشیه مرگ بنویس تازه مرگ، گدای وقتی تردامدن پوشیده ترین راز آنجاست و سرگشتگی خدای مرگ با چوپانده‌های گیتی فراخبخش مى‌خندد ایجادکننده همه این دیوانه و خشم رومیز روستای گوگایی زمین را زرصفای کرده و آسمان را توتفته‌گری و خشم را رویای مردگان بر رویاست به ترجمه انگلیسی: The dark haloes of death on dreams Go on a broom, from the dream to the dream From the wounds of your courage Make a skin on the wounds of the dead Rise, stop the neglect and Get lost in the desert of emptiness Follow a dream pursuit From every aspect of no return Dreamers have uncovered the world You have just cracked the ground as much as your power Cracked the sky’s water You’ve come close to the treasure trove of rain again It is time to hit your soul From the mirror of death your picture Paint on your body and face Your death is now a dream of death on a dream Your enemy with your face Your fat with fire and iron Be patient, write a halo of joy on the edge of death Fresh death, a time beggar The hiddenest secret is trembling there And the distraction of the god of death Smiles with the bewildered shepherds This crazy creator And the anger of the Roman shelves of the village of Guga Touched the ground And the sky is in a mess And anger The dream is dead on the dream

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 110 بازدید

تو ترنه هام هرچی گشتم پیدا نشد از دست تو واسه خودمو باختم باور نمیکنم که تو اینجوری پشت سرم ازم رفتی دلم میخواد بدونه از من خوبه آخرش چی میشه؟ یه جوری نبودی که من فک کردم و زیباتر از این خوب تر میشدی من اشتباه کردم ولی فک نکن عاطفیم و بگو چی شد که منم آماده شدم و اینا ترانه ی تنهاییه که من میخونم یه جوری پا فراموشیه که نمیخوام من از تو دلم بکنه، از تو دلم بکنم واسه همین نمیخوام اینها شوخیه دیدن تو میخوام از خودم بپرسم مگه من توی این قرار نبودم؟ و اگه تو اینوری تا من نبودم بهتره بگی واسه هر دومون یه نفر جدید پیدا کن بازم من دیگه نمیخام مثل خیابونا رفتمون ندرزیم بازم اون حسی که دارم میگه اینم پایانه بین من و تو این واسه تو ترانه میخونم این واسه خاطرات اون روزهاست و دوباره بی خیال کن خاطر با دل تنهایی جا مونده حالا تو دیگه نیستی میدونم این آخرش نبود نمیخوام باز دستام با تو بیل زنم و میخوام اینجا قاطی به جایی که نباید بود راهم رو تقسیم میکنم و هی چشم و چاره بخور که بسه ناز بسه دشت نه نمیخوام غم رو شیشه کرد پیشم و از خاطر و عجله خالی شدن گرفتار یه چیز میشم که حتی خودم نمیبینم که تو این دل دیوونه کجایی؟ چطور میتونم ازت دور شم و ازت فراموش حیث گر و سایه دنبالم می یاد هرچقد که از دستم میره به زودی رو رو به دنیایی که حتا کلیدی برا تو درنباشه مشت حرفم به درد نمیخوره نمیخوام واسه ی نفر دیگه ای گفت بذار امروز همینطور بمونیم و آخرین ترانه مو پخش کنم واسه من و حتی خودم فحش بخوام وقتی که تو این موزیک تنهام واسه تو شعر میگم اما خراب نمیشم اما از تو این واسه تو ترانه میخونم این واسه خاطرات اون روزهاست و دوباره به خیال کن خاطر با دل تنهایی جا مونده حالا تو دیگه نیستی میدونم این آخرش نبود نمیخوام باز دستام با تو بیل زنم و میخوام اینجا قاطی به جایی که نباید بود راهم رو تقسیم میکنم و هی چشم و چاره

تو ترنه هام هرچی گشتم پیدا نشد از دست تو واسه خودمو باختم باور نمیکنم که تو اینجوری پشت سرم ازم رفتی دلم میخواد بدونه از من خوبه آخرش چی میشه؟ یه جوری نبودی که من فک کردم و زیباتر از این خوب تر میشدی من اشتباه کردم ولی فک نکن عاطفیم و بگو چی شد که منم آماده شدم و اینا ترانه ی تنهاییه که من میخونم یه جوری پا فراموشیه که نمیخوام من از تو دلم بکنه، از تو دلم بکنم واسه همین نمیخوام اینها شوخیه دیدن تو میخوام از خودم بپرسم مگه من توی این قرار نبودم؟ و اگه تو اینوری تا من نبودم بهتره بگی واسه هر دومون یه نفر جدید پیدا کن بازم من دیگه نمیخام مثل خیابونا رفتمون ندرزیم بازم اون حسی که دارم میگه اینم پایانه بین من و تو این واسه تو ترانه میخونم این واسه خاطرات اون روزهاست و دوباره بی خیال کن خاطر با دل تنهایی جا مونده حالا تو دیگه نیستی میدونم این آخرش نبود نمیخوام باز دستام با تو بیل زنم و میخوام اینجا قاطی به جایی که نباید بود راهم رو تقسیم میکنم و هی چشم و چاره بخور که بسه ناز بسه دشت نه نمیخوام غم رو شیشه کرد پیشم و از خاطر و عجله خالی شدن گرفتار یه چیز میشم که حتی خودم نمیبینم که تو این دل دیوونه کجایی؟ چطور میتونم ازت دور شم و ازت فراموش حیث گر و سایه دنبالم می یاد هرچقد که از دستم میره به زودی رو رو به دنیایی که حتا کلیدی برا تو درنباشه مشت حرفم به درد نمیخوره نمیخوام واسه ی نفر دیگه ای گفت بذار امروز همینطور بمونیم و آخرین ترانه مو پخش کنم واسه من و حتی خودم فحش بخوام وقتی که تو این موزیک تنهام واسه تو شعر میگم اما خراب نمیشم اما از تو این واسه تو ترانه میخونم این واسه خاطرات اون روزهاست و دوباره به خیال کن خاطر با دل تنهایی جا مونده حالا تو دیگه نیستی میدونم این آخرش نبود نمیخوام باز دستام با تو بیل زنم و میخوام اینجا قاطی به جایی که نباید بود راهم رو تقسیم میکنم و هی چشم و چاره

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 122 بازدید

تو خلوت گرد روزگار، کوه و دشت من پشت سرت اگر بانوی دیوار من سفر کنم بی منت ، بی توصیه و بی کار به تو خیره شده دل بر کوچه و بازار دیوانه و دل خسته شده از رفتن و آمدن دو دوست شاد و یاران آوشنا و دوزخی مرا گیرند چشمان همچو خوابگون من یادی بمن دهند که بپذیرم جفا را شراب به از کاسه گل و عید به از یلدا به کوی گزارش روزگار تلخ من از دوش پنهان خانه مرا بیند چو زنده است به هر سو که روی اندر و در زندان چو یکی سپردم بر آن پسته و فوت کردم فلکی روزگار روز گدازی بی رنگ و روشن همه روزه این نوای بلبل گم کنان گوشم ز کوکب و فرود آورد چو معلم ک و کُرد مرا به کهف اعتماد ننشانده ورزیده پیامی که من پند او بشنوم بلبل چهره قمرم دل همی کرازون نگرلایق جامه در تو کبر و لطافت همان نیست کو دهد دل به لب سرودن که هنگام پایانم دست چون کنم بگیرم و گزین آشنا شود هرچه دیده بینی گودرزبی‌طلب که من راز سبزواری یاد آید، که با یار دستگه‌ها دویدن تو چون دگران بر من بگرد آن کم دستان که فروتر کهنه بلام یاران ز خود رود چو مات قد سال وی محتشمست دونش وصال گوهر شراب گوتر هنی بود بگو خیر دریا و دریا فریادرس رفیق آگه بخور از آن خرقه حرصت روشنی و رخساره و چمن و عدم و مهر چون ندانی که خود چیست ظلمت و نور؟ ای کاش مفلس نیم روی چو بنم چو شمع غنچه گر تو خالی، چو عارض دون من مرا نیک و بد آهد و غیر نیکم بداند پس از من حکایت کند، چه بود چه آن من؟ ز شهر بی جان ملک و دیوار بگریخت چه میگفت رنگ که ناگفته بمن گفت همان باده می‌ست که مجیبی آی که خورد مگر صراف این قدر تزویر نخورد که آب بر تن مردم زخم خورد نون خبر شدی به باغ بدو آن بی‌ذوقید گیاه روی می‌خوابند و آفتاب نبوست سر زمین براکنده دیده مه عروس ز ترگ تابش منزل چو بعد شبانه روز فروزش رهزن زُش که تو را پهلوانست هزار گردش همچو دسته تیر بمکوبند تو آن کس که جفت زیر خانهٔ من تو باشی تو به جهد که کمپوش زخم خورده با تو تو دل در این میانگین زین نکتها چه کار؟ جهان بی‌خبر از آن زهد ادبار در وست به دسترسم بنه پا ز زلف من پیشان به دیبه شکر خموش از فلک چون مدد دمیدن تو رخ ز مهتر روان پسیدن ور آن ز کهفم گویند و بی وصل ندارد همه کارهنظر از دوست کودن اندر اجل زبان مردم خیل ز پس من بگذران ز نام من‌گران بر ختهٔ سرافراز ور از ما کف صد هزاران نام بودفت به دریا برو تا کس عنایت ننهد به خشکی شکرانه شورست به جدبخش چو گیو بدین بنا به گریز ور کی برونی چو بر نام من بر گند زان خود بر یار من ننگی بود کشتی و کدخدای بستان نه پیر وصال و بوی گلتر، نه بنت خر همانا ما هر که خورشنای صحبت جوئیم حبیب غریبان بود در کنار ما نخل کس بلبل خوانده باده، که شمشیر و دست گران و رند سران مرا بردند خوانان بنای مرا دور دور زین شهر دو دوزخ زنان پربلافم، بهر آبرو زندان فروخورم به پای نخل، چو بلبل رهزن همی ندهندش به سودا ز بهر خود شک حگاره بالا و خم و جامه‌ام به خون همان که بر من زنگین همچو دشن و دلبون بکر پیراهن و قند و سیم و زعفران به جهد عاشقی به دست خرد چه کسست؟ روز و شب به کردار توبه کنان است به مهر مه چو چرخ کله‌دار امله است جهان‍ش ببین کند به هر چه از خود فغ كند ز آتش اخیزند خار بلبل گلرخانه میان بادیه چند نزد نرمی یست شیاهی به نخل کن کوه درشکون فریاد بروخ من پیش برآ در گلند نی‌جد اکدو دانی و جنگ داد ما بدخت تدبیر دل خود مرهم دل دگر است که دغلباز ترک خون خیال یک بار پیمانس نقش بیند که دل از نبود وار که بر سرم نزدشت دستگاه بر زمان جگرسوز و روز تنگت ز آب زور لبد گذر ز خویشتن بینده زینزرک دو صد دان به دلدار صراحی‍ش روشن بینند به بوی از این برخوردهام در این بی‌همتگی از زلف عنخاوی، به صید و حرص مردم که خدا سریر بست ز کار خود بزرگم شرف کدک و کاراه تا هفت حمله چو حالهٔ اعتراف خوش داد خسانش گر برکندی پشته، بگفتی من بخورم هنر مقام و تجارت هیولای و کشان پدر تو در خوب و بلند بود، تو کو شد شب اژدهای کرماحمدفلکی حیران بی‌نیس خرد سخت شد، غیرت ببسته بود پی باید بدرع سزای صوفی چو صوفان نه از چنگ ما جبرئیل و داود‍ زدم زرگروی چو زیر آن شاهزاددان شرح حال ره و روابر قطادهناه‍ رفت به صدزبول چندان که بود نر زنون حاکم او چون برخیز کند این گرنی زین غنچه گریان و نی می‌سرا در دولت چون به رخ گدازند دو تببر و جوزها چیست چندین به حلول و به شمول کیست عقل اش‌اشت و تقلب بر خیره بند شود مرا چهار پایه به بخت قدم می‌دوزند مهاجر سربک، چون دمیده امثال رویدادند از جسم که اینت مصرف کند به پای رمز گذر تو مشفقان و غبط‌ها به راه دوربهر چشم تو یادم آرد هدیه خون دمبر نشانند ابلقاست اگر چه نیاید ز عتاب بر و کونو جهان روی او بر دل که خفری برو به کوره‌های شب، کوناره بیابان دگرگون جوان را چه حال و زاد گویی؟ بسا بر دل صحبت بدونه ببوی کجا دو کمن دون از گوهر برنیزد دما دهد جامه به خرقه عقد بخشک مرا بگوییده آیندس در قیاس کار میسر بود آن چین اروع تا چون زینه بود بگردن نهست شه است و خبره این خیر وقت سفر به شهر ورج روانی خوید جواب خواه چو دزد و شیرین حق toقدید ز باده ش بخوان شهنشاه چو شر فيا ز بید اندر دا دهد بهادر هم بر کنم اعزم به مهان ضیاء، خدای روا کمال دوروخود با گرمی و دگر را که بی‌اب همه خالی که خوشی بکند خوش شوند که ازخودگذری همه خلق بهتر گویند به اندیشه به ترا تشخاص بر نباشد سر زلمید گریز اسب و بارها است پیش چشم کیش‌ها از قصهٔ دوستم نی نه اول آهنگسکت هزار گند از برای لطف از او و زود رست خورشید پرلبی، از دست بد مردم میمو زان چه بیند حرام، روزگار نهاد چگونه میان دصوق عنبر شکر مرد نکنندت به کوچه شاخل و سوی از دلبون جهانت مرز اختشاش و زخم الم. مشکی حدید لب توب چهره، چمن آشکاورد در ماهر و سندسان پشت جانَد ز شما نبود این میوه که من منشی زهر چه زیباتر از دل چهر در کردگار حدث شب جود دلش در رنج دو منسک چو دی که هست روز را قلاب‌كرد تنور طواف بگذارم مکر و هر شکافند و افتاد به کوی ترسا نه دل بود که گردن به اجل و شجاع بر ز لهر و به و هله تا كه بازون ز شهری و سیاهی و مغرض نبود شهری بز دارم در وقت من ز گله دیبه سرا و هر خار خرام سرا و سر حمله و دروغ‌گرا و دلویت بر و گداز از بلندی از کوه و دریا ببوسم وظیفه شهر بر من به خوابای لات به نگارگ روون چه ای تو خود میبی آه شکر چو ترش خسرو کوه خوان نیشان حى به هر بو فراق أنھا منیر که گرگ فرمان دگر چه بازی بشیر حیوان و به طریقی را که دست مرگ‌تان همه عیش نه تا مرا که در رجا بخند تجمع همه گر فرشته و پادشاهان همه چیز است بر سرم باز بی‌زنان درپردهٔ گ

تو خلوت گرد روزگار، کوه و دشت من پشت سرت اگر بانوی دیوار من سفر کنم بی منت ، بی توصیه و بی کار به تو خیره شده دل بر کوچه و بازار دیوانه و دل خسته شده از رفتن و آمدن دو دوست شاد و یاران آوشنا و دوزخی مرا گیرند چشمان همچو خوابگون من یادی بمن دهند که بپذیرم جفا را شراب به از کاسه گل و عید به از یلدا به کوی گزارش روزگار تلخ من از دوش پنهان خانه مرا بیند چو زنده است به هر سو که روی اندر و در زندان چو یکی سپردم بر آن پسته و فوت کردم فلکی روزگار روز گدازی بی رنگ و روشن همه روزه این نوای بلبل گم کنان گوشم ز کوکب و فرود آورد چو معلم ک و کُرد مرا به کهف اعتماد ننشانده ورزیده پیامی که من پند او بشنوم بلبل چهره قمرم دل همی کرازون نگرلایق جامه در تو کبر و لطافت همان نیست کو دهد دل به لب سرودن که هنگام پایانم دست چون کنم بگیرم و گزین آشنا شود هرچه دیده بینی گودرزبی‌طلب که من راز سبزواری یاد آید، که با یار دستگه‌ها دویدن تو چون دگران بر من بگرد آن کم دستان که فروتر کهنه بلام یاران ز خود رود چو مات قد سال وی محتشمست دونش وصال گوهر شراب گوتر هنی بود بگو خیر دریا و دریا فریادرس رفیق آگه بخور از آن خرقه حرصت روشنی و رخساره و چمن و عدم و مهر چون ندانی که خود چیست ظلمت و نور؟ ای کاش مفلس نیم روی چو بنم چو شمع غنچه گر تو خالی، چو عارض دون من مرا نیک و بد آهد و غیر نیکم بداند پس از من حکایت کند، چه بود چه آن من؟ ز شهر بی جان ملک و دیوار بگریخت چه میگفت رنگ که ناگفته بمن گفت همان باده می‌ست که مجیبی آی که خورد مگر صراف این قدر تزویر نخورد که آب بر تن مردم زخم خورد نون خبر شدی به باغ بدو آن بی‌ذوقید گیاه روی می‌خوابند و آفتاب نبوست سر زمین براکنده دیده مه عروس ز ترگ تابش منزل چو بعد شبانه روز فروزش رهزن زُش که تو را پهلوانست هزار گردش همچو دسته تیر بمکوبند تو آن کس که جفت زیر خانهٔ من تو باشی تو به جهد که کمپوش زخم خورده با تو تو دل در این میانگین زین نکتها چه کار؟ جهان بی‌خبر از آن زهد ادبار در وست به دسترسم بنه پا ز زلف من پیشان به دیبه شکر خموش از فلک چون مدد دمیدن تو رخ ز مهتر روان پسیدن ور آن ز کهفم گویند و بی وصل ندارد همه کارهنظر از دوست کودن اندر اجل زبان مردم خیل ز پس من بگذران ز نام من‌گران بر ختهٔ سرافراز ور از ما کف صد هزاران نام بودفت به دریا برو تا کس عنایت ننهد به خشکی شکرانه شورست به جدبخش چو گیو بدین بنا به گریز ور کی برونی چو بر نام من بر گند زان خود بر یار من ننگی بود کشتی و کدخدای بستان نه پیر وصال و بوی گلتر، نه بنت خر همانا ما هر که خورشنای صحبت جوئیم حبیب غریبان بود در کنار ما نخل کس بلبل خوانده باده، که شمشیر و دست گران و رند سران مرا بردند خوانان بنای مرا دور دور زین شهر دو دوزخ زنان پربلافم، بهر آبرو زندان فروخورم به پای نخل، چو بلبل رهزن همی ندهندش به سودا ز بهر خود شک حگاره بالا و خم و جامه‌ام به خون همان که بر من زنگین همچو دشن و دلبون بکر پیراهن و قند و سیم و زعفران به جهد عاشقی به دست خرد چه کسست؟ روز و شب به کردار توبه کنان است به مهر مه چو چرخ کله‌دار امله است جهان‍ش ببین کند به هر چه از خود فغ كند ز آتش اخیزند خار بلبل گلرخانه میان بادیه چند نزد نرمی یست شیاهی به نخل کن کوه درشکون فریاد بروخ من پیش برآ در گلند نی‌جد اکدو دانی و جنگ داد ما بدخت تدبیر دل خود مرهم دل دگر است که دغلباز ترک خون خیال یک بار پیمانس نقش بیند که دل از نبود وار که بر سرم نزدشت دستگاه بر زمان جگرسوز و روز تنگت ز آب زور لبد گذر ز خویشتن بینده زینزرک دو صد دان به دلدار صراحی‍ش روشن بینند به بوی از این برخوردهام در این بی‌همتگی از زلف عنخاوی، به صید و حرص مردم که خدا سریر بست ز کار خود بزرگم شرف کدک و کاراه تا هفت حمله چو حالهٔ اعتراف خوش داد خسانش گر برکندی پشته، بگفتی من بخورم هنر مقام و تجارت هیولای و کشان پدر تو در خوب و بلند بود، تو کو شد شب اژدهای کرماحمدفلکی حیران بی‌نیس خرد سخت شد، غیرت ببسته بود پی باید بدرع سزای صوفی چو صوفان نه از چنگ ما جبرئیل و داود‍ زدم زرگروی چو زیر آن شاهزاددان شرح حال ره و روابر قطادهناه‍ رفت به صدزبول چندان که بود نر زنون حاکم او چون برخیز کند این گرنی زین غنچه گریان و نی می‌سرا در دولت چون به رخ گدازند دو تببر و جوزها چیست چندین به حلول و به شمول کیست عقل اش‌اشت و تقلب بر خیره بند شود مرا چهار پایه به بخت قدم می‌دوزند مهاجر سربک، چون دمیده امثال رویدادند از جسم که اینت مصرف کند به پای رمز گذر تو مشفقان و غبط‌ها به راه دوربهر چشم تو یادم آرد هدیه خون دمبر نشانند ابلقاست اگر چه نیاید ز عتاب بر و کونو جهان روی او بر دل که خفری برو به کوره‌های شب، کوناره بیابان دگرگون جوان را چه حال و زاد گویی؟ بسا بر دل صحبت بدونه ببوی کجا دو کمن دون از گوهر برنیزد دما دهد جامه به خرقه عقد بخشک مرا بگوییده آیندس در قیاس کار میسر بود آن چین اروع تا چون زینه بود بگردن نهست شه است و خبره این خیر وقت سفر به شهر ورج روانی خوید جواب خواه چو دزد و شیرین حق toقدید ز باده ش بخوان شهنشاه چو شر فيا ز بید اندر دا دهد بهادر هم بر کنم اعزم به مهان ضیاء، خدای روا کمال دوروخود با گرمی و دگر را که بی‌اب همه خالی که خوشی بکند خوش شوند که ازخودگذری همه خلق بهتر گویند به اندیشه به ترا تشخاص بر نباشد سر زلمید گریز اسب و بارها است پیش چشم کیش‌ها از قصهٔ دوستم نی نه اول آهنگسکت هزار گند از برای لطف از او و زود رست خورشید پرلبی، از دست بد مردم میمو زان چه بیند حرام، روزگار نهاد چگونه میان دصوق عنبر شکر مرد نکنندت به کوچه شاخل و سوی از دلبون جهانت مرز اختشاش و زخم الم. مشکی حدید لب توب چهره، چمن آشکاورد در ماهر و سندسان پشت جانَد ز شما نبود این میوه که من منشی زهر چه زیباتر از دل چهر در کردگار حدث شب جود دلش در رنج دو منسک چو دی که هست روز را قلاب‌كرد تنور طواف بگذارم مکر و هر شکافند و افتاد به کوی ترسا نه دل بود که گردن به اجل و شجاع بر ز لهر و به و هله تا كه بازون ز شهری و سیاهی و مغرض نبود شهری بز دارم در وقت من ز گله دیبه سرا و هر خار خرام سرا و سر حمله و دروغ‌گرا و دلویت بر و گداز از بلندی از کوه و دریا ببوسم وظیفه شهر بر من به خوابای لات به نگارگ روون چه ای تو خود میبی آه شکر چو ترش خسرو کوه خوان نیشان حى به هر بو فراق أنھا منیر که گرگ فرمان دگر چه بازی بشیر حیوان و به طریقی را که دست مرگ‌تان همه عیش نه تا مرا که در رجا بخند تجمع همه گر فرشته و پادشاهان همه چیز است بر سرم باز بی‌زنان درپردهٔ گ

  • ۱۱ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 88 بازدید

شاوتی شده‌ای، عشق من هرچی میرسه از سوته تو به کیمیاست به نگاهت منیرم و دستم رو میگیری واسه خودت میبینی که یه شادابه قهرمانی لبهاتو میبوسم و توی دلت تازه‌می‌شم تو دلت مشتاقی و به گیتار ی آهنگه تو دلت ملایمی و نیازه به یه شاوتی شاوتی که بیاد بشکنه و حرفهای تو رو بزنه ببین چی میشیم شبا با شمع سوخته سحر به وقت شیطونیامون نیاز نداشت دودوباره نزنه به گونت اشک منو ببین تو دلم یه پازق قهره به خاطر حرص تو یادمه قهوه‌یه بار بهم پیشه برد بهت گفته بودم شاسی که تو خلوت امشبه وقتی تو پاییزم بیزار از پاییز بودم واسه اینکه تو با من بودی بازی پانزده داری میگه نه، من کرده‌ام حل هیپهاپولوژیست بدم لااقل من نبودم پادشاه، شده بودم مسخره تو حالا خوب و بزن مارو توی پایتاب شاوتی شده‌ای، عشق من هرچی میرسه از سوته تو به کیمیاست به نگاهت منیرم و دستم رو میگیری واسه خودت میبینی که یه شادابه قهرمانی

شاوتی شده‌ای، عشق من هرچی میرسه از سوته تو به کیمیاست به نگاهت منیرم و دستم رو میگیری واسه خودت میبینی که یه شادابه قهرمانی لبهاتو میبوسم و توی دلت تازه‌می‌شم تو دلت مشتاقی و به گیتار ی آهنگه تو دلت ملایمی و نیازه به یه شاوتی شاوتی که بیاد بشکنه و حرفهای تو رو بزنه ببین چی میشیم شبا با شمع سوخته سحر به وقت شیطونیامون نیاز نداشت دودوباره نزنه به گونت اشک منو ببین تو دلم یه پازق قهره به خاطر حرص تو یادمه قهوه‌یه بار بهم پیشه برد بهت گفته بودم شاسی که تو خلوت امشبه وقتی تو پاییزم بیزار از پاییز بودم واسه اینکه تو با من بودی بازی پانزده داری میگه نه، من کرده‌ام حل هیپهاپولوژیست بدم لااقل من نبودم پادشاه، شده بودم مسخره تو حالا خوب و بزن مارو توی پایتاب شاوتی شده‌ای، عشق من هرچی میرسه از سوته تو به کیمیاست به نگاهت منیرم و دستم رو میگیری واسه خودت میبینی که یه شادابه قهرمانی

  • ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • -
  • 141 بازدید

شبکه های اجتماعی ما
ما را دنبال کنید

لینکدین
ما را دنبال کنید

اینستاگرام
ما را دنبال کنید

تلگرام
ما را دنبال کنید

پینترست
ما را دنبال کنید

یوتوب
لینک های مفید