محسن چاوشی، در پایان با شروین رفاقت خود را به اتمام رساند

به گزارش اقتصاد آنلاین،  رضا صائمی روزنامه نگار در این خصوص نوشت: شروین از نقش چاوشی در آزادی‌اش گفته، در دنیایی که رقابت، معیار و عیار حرفه هنری شده، چاوشی رفاقت را مرام و مراد مسیرش کرده تا شهرت و اعتبارش را نه در بِرند بودگی و بَرندگی که پای آزادگی خرج کند…..

او فقط از آزادی و آزادگی نمی‌خواند، آن را فرا می‌خواند و زندگی می‌کند و زندگی می‌بخشد….که خوب می‌داند غم جمعه عصر و غریبی حصر چه حال بدی دارد…..نمی‌دانم او دقیقا چه نقشی در پرونده شروین و عفو او داشته اما در خیال چنین تصور می‌کنم که مقابل قاضی ایستاده و با آن صدای خش‌دار خنیاگرش خوانده: « ای قاضی این مردم چی میگن؟ آبادی آبادی آبادی….ای قاضی این مردم چی میخوان؟ آزادی آزادی آزادی!»…..

او گفته بود من آدم شادی نیستم اما کدام شادی‌ای شریف‌تر و با شکوه‌تر از سهیم شدن در آزادی دیگری……به گمانم انسان در یاری کردن دیگریست که از شادی بارور می‌شود که حال خوب آدمی، حاصل خوب کردن حال دیگریست….دمت و مرامت گرم آقای چاوشی.