تفال به حافظ: جذب خودکار روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳؛ واعظی برای فریاد خودِت!
“حفظ پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳؛ برو به کار خودای واعظ این چه فریادست….”
در این شعر از حافظ، هنگامی که در اردویی نشسته بود و واعظی تذکرات خود را ارائه میدهد، به او اشاره میکند که به کار خود برود و در مسیر خود بایستد؛ زیرا فریادی که دارد ممکن است قدرت انگیزهی کاری نقصان داشته باشد و بهتر است به کار خود ادامه دهد و همچنین این شعر نشان دهنده است که او از علم و حکمت خود بهتر استفاده کند. این شعر نیز نشان دهنده است که حافظ اهمیت زندگی عملی و عمل بهتر را تأکید میکند.
فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
برو به کار خودای واعظ این چه فریادست
مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست
میان او که خدا آفریده است از هیچ
دقیقهایست که هیچ آفریده نگشادست
به کام تا نرساند مرا لبش، چون نای
نصیحت همه عالم به گوش من بادست
گدای کوی تو از هشت خلد مستغنیست
اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست
اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی
اساس هستی من زان خراب آبادست
دلا منال ز بیداد و جور یار که یار
تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست
برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست
شرح لغت: خلد: بهشت.
تفسیر عرفانی:
۱- برای رسیدن به این آرزو و هدف الزام است که صبر و حوصله داشته باشید. بدانید که رمز موفقیت شما در ایستادگی، استقامت و تلاشتان نهفته است. پس هر چه میتوانید در این راه، دور اندیشی و کیاست داشته باشید.
۲- اگر چه مستی عشق و سرخوشی این نیت به قول حضرت حافظ در بیت پنجم شیفته و شیدایت کرده است، اما بدان که بنیاد و هستی شما از ازل تا ابد از خرابی عشق است. به عبارت دیگر حضرت حافظ میفرماید:
* خرابی از عشق در حقیقت آبادانی و عمرانی است.
تعبیر غزل:
قصد و نیت انجام کاری را داری که سروصدای زیادی به راه انداخته و مخالفان بسیاری دارد، اما تو عزمت را جزم کردهای و گوشت به هیچ نصیحتی بدهکار نیست، اما بدان که اگر واقعا قصد عملی کردن نیت خود را داری باید توان و تحمل خود را افزایش دهی و از ویرانی نترسی که آبادی تو در این ویرانی هاست.
- برچسب ها:
