جاده ای به سوی آینده: نگاهی جذاب به بازی A Quiet Place

در بین فرانچایزهای سینمایی ترسناکی که تا الان دیدیم، یکی از خلاقانه‌ترین آن‌ها مجموعه A Quiet Place است. این مجموعه در ازای ارواح و شیاطین در داستان خود، موجودات بیگانه‌ای را به ما معرفی می‌کند که همراه با شهاب‌سنگ‌ها به زمین آمدند و با ردیابی صدا، طعمه خود را شکار می‌کنند. این مجموعه از همان قسمت اول بسیار معروف شد و با ساخت ۲ قسمت بعدی به تکامل رسید. حالا در سال ۲۰۲۴ شاهد اولین بازی این مجموعه با نام A Quiet Place: The Road Ahead هستیم. در ادامه همراه ویجیاتو باشید تا ببینیم آیا بازی این فرانچایز هم به اندازه فیلم‌های سینمایی آن ترسناک است یا خیر.

ناشر بازی:

Saber Interactive

مدت زمان بازی:9 ساعت

سازنده بازی:
Stormind Games

کامل کردن بازی:12 ساعت

داستان بازی روایتگر زندگی دختری به نام لارا است. بازی از همان ابتدا ما را به روز اول اما ساعاتی عقب‌تر از حادثه می‌برد. همه چیز به خوشی و خوبی جلو می‌رود، همه از زندگی خود راضی هستند و دور یکدیگر خوش می‌گذرانند تا اینکه شهاب‌سنگ‌ها به سمت زمین سرازیر می‌شوند.

بعد شاهد دختری قوی هستیم که روزگار را در کنار پدر خود در بیمارستان شهر در کنار دیگران سپری می‌کند اما طی اتفاقی، بیگانگان که آن‌ها را با نام موجود (Creature) می‌شناسیم به بیمارستان حمله‌ور می‌شوند. حالا این شما هستید که باید در جهان بازی کاوش کنید و به هر طریقی که شده زنده بمانید.

پایه داستان و مکانیزم بازی در خیلی از جهات به داستان مجموعه سینمایی A Quiet Place پایبند است. شما باید در این دنیای تاریک و ترسناک مراقب هر قدمی که برمی‌دارید باشید. شعار اصلی بازی این است که ساکت باشید تا زنده بمانید و در جای جای محیط بازی می‌توانید این شعار را ببینید. روند اصلی بازی بخاطر موجوداتی که به صدا حساس هستند بسیار کند پیش می‌رود. شما باید از مکان‌های ساکت عبور کنید، تا جای ممکن صدایی تولید نکنید و با محیط تعاملی ایجاد نکنید.

از جزئیات بازی می‌توانیم به انواع المان‌ها با صداهای گوناگون اشاره کنیم. به طور مثال شما در بازی نباید روی برگ‌ها، شیشه خرد‌ها و چاله‌های آب قدم بگذارید. هر کدام از این کارها سرانجام به مرگ شما ختم می‌شود. هوش مصنوعی موجودات داخل بازی بسیار خوب طراحی شده چرا که با هر صدایی که تولید کنید آن‌ها به سمت شما حمله‌ور می‌شوند. در مقابل بازی شما را دست خالی به سمت آن‌ها هدایت نمی‌کند.

شما این امکان را دارید تا با سیم‌چین، تله‌های پر سر و صدا را از کار بیندازید، با استفاده از شن راه خود را هموار کنید تا صدای کمتری تولید شود و با استفاده از چراغ قوه به مکان‌های تاریک سر بزنید و جستجو کنید.

سازنده‌ها برای تنش و هیجان هرچه بیشتر، کاراکتر اصلی بازی را به بیماری آسم مبتلا کرده‌اند. این مکانیزم در بازی به این صورت عمل می‌کند که شخصیت اصلی ما با هر تنشی و مواجه با موجودات داخل بازی، سریع کنترل خود را از دست می‌دهد و به دارو و اسپری نیاز پیدا می‌کند.

داروها و اسپری‌ها در داخل بازی به میزان بسیار کمی وجود دارند تا شما در نهایت دقت از آن‌ها استفاده کنید، در غیر این صورت شخصیت اصلی بازی با سرفه‌های خود، توجه این موجودات بیگانه را به خود جلب کرده و در نهایت توسط آن‌ها شکار می‌شود.

از شخصیت اصلی بازی اگر عبور کنیم، به محیط‌‌های بازی می‌رسیم که با تنوع بسیار خوبی طراحی شده‌اند. شما در طول بازی شاهد چرخه شب و روز، باد و باران، هوای آفتابی و تاریکی مطلق هستید. هر کدام از این شرایط می‌تواند پیشرفت شما در بازی را تند یا کند کند. به طور مثال زمانی که باران می‌بارد، شما قادر هستید تا سریع‌تر راه بروید، با دیگران صحبت کنید و در و پنجره‌ها را با دقت کمتری باز و بسته کنید. در مقابل اگر هوا آفتابی باشد و هیچ صدایی در محیط پخش نشود، موجودات بسیار دقیق‌تر به حرکات شما گوش می‌دهند و کافیست یکی از درهای خانه‌ها را با سرعت بالاتری باز کنید تا همان صدای قیژ قیژ کوچک در هم توجه‌ آن‌ها را به سمت شما جلب کند.

یکی دیگر از سورپرایزهایی که این بازی برای شما در دل خود نگه داشته، قابلیتی از این موجودات ترسناک است که در فیلم‌های این مجموعه هرگز به آن اشاره نشده است. این موجودات در کنار حواس شنوایی قوی که دارند، در مواقع حساس قادر هستند تا با فرستادن امواج صدا به سوی محیط خود هر جسمی را پیدا کنند. در بازی این قابلیت به این موجودات کمک می‌کند تا راحت‌تر شما را پیدا و شکار کنند و برای مواجه با چنین ویژگی‌ تنها راهی که دارید این است که ثابت بایستید و حتی سر خود را به هیچ طرفی تکان ندهید.

در کنار این قابلیت‌ها، یکی از ویژگی‌های بسیار خوب بازی ردگیری صدای اصلی شما به وسیله میکروفون کنسول یا پی‌سی شما است. این قابلیت در حالت کلی خاموش است اما به محض اینکه این قابلیت را روشن کنید، حتی در واقعیت هم نباید دیگر سر و صدایی ایجاد کنید چرا که توجه موجودات بیگانه را به سمت خود جلب می‌کنید. این قابلیت در ابتدا شاید کاربردی نباشد اما با فعال کردن آن، متوجه حس ترسی جدید می‌شوید که نمونه آن را قبلا در بازی Alien: Isolation دیده بودیم.

بازی هم‌چنین با توجه به درجه سختی که انتخاب می‌کنید، برای انتقال حس ترس و بقای هرچه بیشتر، از هر المانی که در بازی وجود داشته باشد، بسیار محدود در دسترس شما قرار می‌دهد. به طور مثال چراغ قوه اصلی شما همیشه روشن نیست و به وسیله باتری کار می‌کند و هرچه شارژ باتری شما کمتر شود، نوری که چراغ قوه از خود ساطع می‌کند هم به مراتب کمتر می‌شود. حتی داروها در محیط بازی بسیار کم هستند و باید سعی کنید تا جای ممکن از دویدن و مواجه با موجودات بیگانه دوری کنید تا کمتر دچار نفس تنگی شوید.

موسیقی‌های داخل بازی هم به نوبه خود خوب عمل می‌کنند. در سرتاسر بازی وقتی تنها هستیم شاهد موزیکی غمگین هستیم ولی همین که با موجودات ترسناک روبه‌رو شویم، موسیقی‌های بازی دلهره‌آور و ترسناک می‌شوند. حتی اگر به موسیقی‌های بازی دقت کنید، می‌توانید متوجه شوید که آیا صدایی که تولید کردید بیش از حد بلند بوده و توجه این موجودات را جلب کرده یا خیر. هم‌چنین بازی از همان ابتدا خیالمان را راحت می‌کند که قرار نیست با این موجودات دست به یقه شویم و آن‌ها را به راحتی آب خوردن بکشیم بلکه آن‌ها واقعا سرسخت هستند و باید تا جای ممکن از آن‌ها دوری کرد.

دنیای بازی تنها حول محور این موجودات نمی‌گردد، بلکه شما در بسیاری از مواقع باید معما حل کنید، دنبال المانی خاص باشید یا حتی اشیای کلکسیونی بازی را جمع‌آوری کنید تا به وسیله امتیازهایی که به دست می‌آورید، در نهایت طرح‌های هنری بازی و اشخاص را آزاد کنید.

بازی اشارات زیادی هم به مجموعه سینمایی این فرانچایز دارد؛ به طور مثال یکی از اشیای کلکسیونی بازی، موشک اسباب‌بازی است که در ابتدای قسمت اول در دست بچه خانواده دیده می‌شد و با روشن کردن آن، سرنوشت خودش را رقم زد.

بازی از نظر فنی و گرافیکی در سطح خوبی قرار دارد به طوری که نسخه ۱ بازی به همراه آپدیت روز اول، تجربه بی‌نقصی در اختیار شما قرار می‌دهد. به شخصه من که بازی را روز اول تجربه کردم شاهد هیچ باگ و مشکل فنی نشدم و بدون آپدیت و پچ خاصی توانستم در همان روز اول بازی را تمام کنم. بازی درست مانند دیگر عناوین کنسولی، در ۲ حالت گرافیکی قابل تجربه است. یکی حالت وضوح تصویر بالاتر و دیگری نرخ فریم بالاتر و روان‌تر.

بازی هرچقدر هم که ترسناک و دلهره‌آور باشد در بعضی مواقع خسته‌کننده می‌شود چون که باید هیچ صدایی تولید نکنید، با کسی صحبت نکنید و تنها راه خود را در کندترین حالت ممکن پیش ببرید و در مقابل در اکثر بازی‌های ترسناک ما با روندی بسیار سریع و پرتنش طرف هستیم و بازی A Quiet Place خلاف این سنت را پیش می‌گیرد.

بررسی نسخه پلی‌استیشن ۵ بازی A Quiet Place: The Road Ahead براساس کد ارسالی ناشر (Saber Interactive) برای ویجیاتو انجام شده است.

می‌خرمش…

اگر از طرفداران بازی‌های سبک بقا و ترس هستید و فرانچایز سینمایی A Quiet Place را دوست دارید، نسخه The Road Ahead تجربه جدید و جذابی از این دنیا در اختیار شما قرار می‌دهد.

نمی‌خرمش…

اگر عاشق بازی‌های ترسناک بزن و بکش و اکشن هستید و روند کند بازی حوصله شما را سر می‌برد، A Quiet Place: The Road نمی‌تواند انتظارات شما از یک بازی ترسناک را برآورده کند.

80

امتیاز ویجیاتو

بازی ترسناک A Quiet Place: The Road Ahead داستان فردی جدید در همان دنیای ترسناک را روایت می‌کند، منتها این بار جای اینکه فقط شاهد اتفاقات این دنیا باشیم، خودمان هستیم که باید شخصیت اصلی بازی را کنترل کنیم و به هر نحوی که شده برای بقا در این دنیای بی‌رحم و ترسناک تلاش کنیم.