معنی اصفهانی شیوه معماری در دیکشنری فارسی چیست؟

در این مطلب از سایت انتخاب روز پاسخ دقیق اصفهانی شیوه معماری در دانشنامه آزاد واژگان فارسی را پیدا خواهید کرد.

اصفهانی شیوه معماری در دانشنامه آزاد فارسی:

اِصفهانی، شیوۀ معماری
از انواع سبک شناسی معماری ایرانی، شیوه ای که از قرن ۱۰ تا اوایل قرن ۱۳ق رواج داشته است. این دوره، دو دورۀ زمانی کوچک تر را دربر می گیرد که یکی مطابق با دورۀ صفوی، و دیگری هم زمان با سلسله های افشاریه، زندیه، و بخشی از قاجاریه (تا زمان فتحعلی شاه) است. دورۀ اصفهانی بیشتر به سبب آثار معماری و عمرانیِ دوران صفوی، به ویژه عهد شاه عباس اول، شهرت دارد. مهم ترین ویژگی های این سبک عبارت اند از تکامل بیشترِ پوشش های قوسی، ازجمله طاق و کاربندی و گنبدهای دوپوش؛ رواج تزییناتی همچون مقرنس؛ استفاده از انواع کاشی معرق و هفت رنگ، و در بسیاری موارد پوشش کامل سطوح نما با کاشی های رنگی با زمینۀ غالبِ آبی؛ سادگی پلان ها به صورت مستطیل و مربع؛ استفاده از دو مناره در برخی از بناها در دو سوی سردر مساجد؛ و افزایش تزیینات وابسته به معماری. در این دوره، علاوه بر بناهای منفرد، به طراحی شهری و طرح های عمرانی و تأسیساتی بینِ شهری، توجه بیشتری مبذول شد. طرح مجموعۀ شهری نقش جهان، پل ها و بندهای زاینده رود، کاروان سراهای متعدد و مشهور شاه عباس، حمام های مجهز، تنوع و تعدد مدارس، حسینیه ها، خانه ها، کاخ ها، آب انبارها، و یخ دان ها ازآن جمله اند. شکوفایی و اصالت شیوۀ اصفهانی در گروِ ثبات حکومت صفوی است؛ غنا و رشد این شیوه در سلسله های بعدی به تدریج کاهش یافت، هرچند که در عصر کریم خان زند وجوه شاخصی از هویت معماری در برخی از مناطق دیده می شود. با فترت نسبی در دورۀ افشاری، و بروز ناخالصی هایی در معماری عصر قاجار، مکتب اصفهانی به تدریج روبه افول نهاد.

wikijoo: اصفهانی،_شیوه_معماری