آیا مریخ همانند زمین، محیطی برای زندگی است؟!

سیاره زمین تنها مکانی در جهان است که دارای حیات است. پس از زمین، مریخ به چند دلیل قابل سکونت ترین سیاره منظومه شمسی در نظر گرفته می شود. خاک مریخ حاوی آب برای استخراج معادن است. دمای این سیاره نه خیلی سرد و نه خیلی گرم است. نیروی گرانش در مریخ 38 درصد نیروی گرانش سیاره زمین است که به گفته برخی برای سازگاری بدن انسان کافی است.

چالش ها و خطرات حضور در سیاره مریخ

به گزارش سرگرمی روز، جو مریخ تحت سیطره دی اکسید کربن با غلظت 96 درصد است. اکسیژن تنها 0.13 درصد است که در مقایسه با 21 درصد جو زمین تفاوت قابل توجهی دارد. همچنین، جو مریخ 100 برابر نازک‌تر از جو زمین است، بنابراین انسان‌ها نمی‌توانند برای زنده ماندن نفس بکشند. حتی اگر فضانوردانی را برای کاوش به مریخ بفرستیم، آنها باید اکسیژن مورد نیاز خود را حمل کنند.

از دیگر مشکلات و خطرات حضور در سیاره سرخ می توان به قرار گرفتن در معرض تشعشعات در سطح آن، خاک سمی، جاذبه کم، انزوا از زمین، کمبود آب و دمای متغیر اشاره کرد.

همچنین، مریخ فاقد دینام داخلی برای ایجاد میدان مغناطیسی بزرگ جهانی است. این بدان معناست که مریخ دارای یک مگنتوسفر است که وسعت کمتر و بسیار ساده‌تر از میدان مغناطیسی زمین دارد.

بر اساس یک مطالعه شبیه سازی کامپیوتری که این باور قدیمی را تایید می کند که سیارات برای جلوگیری از تشعشعات مضر، خطرات و غیره برای حمایت از حیات به یک میدان مغناطیسی محافظ نیاز دارند، مریخ جو خود را از دست داده است و باد خورشیدی ممکن است جو مریخ را از دست داده باشد. به

تا به امروز، هیچ مدرکی از حیات گذشته در مریخ یافت نشده است. شواهد نشان می دهد که در زمان های قدیم محیط سطح مریخ دارای آب مایع بوده و ممکن است برای میکروارگانیسم ها قابل سکونت بوده باشد.

مریخ را به مکانی مناسب برای حمایت از حیات تبدیل کنیم

تبدیل مریخ به دنیای قابل سکونت باید تلاشی در سطح سیاره باشد و بنابراین جامعه علمی و کاوشگران سیاره با چالش های زیادی روبرو هستند. دانشمندان و محققان باید به این چالش ها رسیدگی کنند تا جوی شبیه به سیاره زمین تشکیل شود. از جمله روش هایی که برای سکونت در سیاره مریخ ارائه شده است می توان به موارد زیر اشاره کرد:

یک مطالعه نشان داده است که بشریت می تواند با استفاده از لایه های نازک سیلیکاژل روی یا روی سطح مریخ، سیاره سرخ را به روشی نسبتاً ارزان و کارآمد قابل سکونت کند. محققان هاروارد نشان داده‌اند که لایه‌های نازک ژل سیلیکا می‌تواند هم سطح مریخ را گرم کند و هم از تابش فرابنفش بدون مسدود کردن نور مرئی جلوگیری کند. این هوا می تواند شرایط لازم را برای مایع ماندن آب فراهم کند و به گیاهان اجازه فتوسنتز را بدهد.

گزینه دیگر برای قابل سکونت کردن مریخ، تزریق گازهای گلخانه ای مصنوعی به جو آن است. گازهای گلخانه ای را می توان به مریخ فرستاد یا در خود سیاره تولید کرد.

مطالعه دیگری پیشنهاد می کند که جو مریخ را بازیابی کنید و این امر با استفاده از آهنربای 1 تا 2 تسلا (10000 تا 20000 گاوس) قابل دستیابی است. اگر این سپر مغناطیسی ساخته شود، می تواند به سیاره اجازه دهد تا جو خود را بازسازی کند. شبیه سازی ها نشان می دهد که ظرف چند سال این سیاره می تواند به نیمی از فشار اتمسفر سیاره زمین برسد.

جو مریخ آنقدر نازک و سرد است که نمی تواند آب مایع را روی سطح نگه دارد. در فشار اتمسفر تنها 0.6 درصد از سیاره زمین، هر آب سطحی به سرعت تبخیر یا منجمد می شود. در حال حاضر، راه‌های زیادی برای گرم‌تر کردن مریخ و میزبانی بیشتر برای زندگی وجود ندارد. به عنوان مثال، ایلان ماسک پیشنهاد کرده است که بمب های هسته ای را بر فراز قطب های مریخ منفجر کنند. او گفت که تشعشع مشکلی نخواهد داشت، زیرا انفجار روی قطب های سیاره رخ می دهد، اما انتشار گرما دی اکسید کربن منجمد را تبخیر می کند، بنابراین گرمای گلخانه ای سیاره یخ آبی را ذوب می کند.

پراکنده کردن ذرات غبار مهندسی شده در جو مریخ برای گرم کردن سیاره و قابل سکونت کردن آن روش دیگری است که توسط محققان دانشگاه شیکاگو پیشنهاد شده است.

در این روش از منابع موجود سیاره مریخ بدون نیاز به انتقال مواد از زمین یا استخراج آنها از خاک مریخ استفاده می شود. در این روش از آهن و آلومینیوم استفاده می شود که به لطف ماموریت هایی مانند کنجکاوی و استقامت می دانیم که دانه های گرد و غبار در مریخ سرشار از این دو ماده هستند. این ذرات به صورت نانومیله های رسانا به طول حدود 9 میکرومتر ساخته شده و در پیکربندی های مختلف چیده شده اند. این ذرات می توانند در جو مریخ رها شوند تا گرما را هنگام خروج از سیاره به دام بیندازند و نور خورشید را به سطح بازتاب دهند و نوعی اثر گلخانه ای ایجاد کنند.

به طور خلاصه، بعید به نظر می رسد که بتوانیم مریخ را در حال حاضر به سیاره ای شبیه زمین تبدیل کنیم. این در حالی است که برنامه مریخ ناسا که بیش از چند دهه قدمت دارد، هنوز در تلاش است تا بفهمد آیا این سیاره در گذشته قابل سکونت بوده یا در حال حاضر. در آینده نزدیک، کاوشگران مریخ احتمالاً در ساختارهای محصور در سطح یا زیر سطح سیاره زندگی خواهند کرد.