راز تروریستی میکروپلاستیک‌ها: ورود از بینی تا مغز!

ذرات میکروپلاستیک همه جا هستند: در خاکی که غذای ما رشد می کند، در آبی که می نوشیم و در هوایی که تنفس می کنیم. میکروپلاستیک‌ها به طور فزاینده‌ای در بدن انسان یافت می‌شوند، حتی در مغز انسان، که عضوی جدا شده در نظر گرفته می‌شود. تحقیقات جدید نشان می دهد که این میکروپلاستیک ها می توانند از بینی به مغز نفوذ کنند.

به گزارش دیجیاتو، اگرچه میکروپلاستیک ها در سراسر بدن انسان یافت می شوند، اما محققان مطمئن نیستند که چگونه وارد بدن ما شده اند. البته، می‌توانیم به احتمالات نگاه کنیم: میکروپلاستیک‌ها می‌توانند هنگام خوردن و نوشیدن وارد بدن شوند، یا هنگام تنفس به ریه‌های ما برسند یا از طریق پوست جذب شوند. اکنون محققان دانشگاه سائوپائولو در برزیل مسیر دیگری را برای ورود میکروپلاستیک ها کشف کرده اند: میکروپلاستیک ها می توانند از بینی ما عبور کرده و وارد مغز شوند.

ورود میکروپلاستیک به مغز از طریق بینی

برای سال‌ها تصور می‌شد که مغز انسان در انزوای کامل از بقیه بدن است. به عبارت دیگر سد خونی مغزی از ورود پاتوژن ها و مواد مضر به مغز جلوگیری می کند. اما اکنون می دانیم که سد خونی مغزی نیز می تواند مختل شود. زیرا محققان ذرات ریز پلاستیکی را در مغز انسان یافته اند.

تحقیقات جدید نشان می دهد که سد خونی مغزی دارای نقطه آسیب پذیری است که از طریق آن میکروپلاستیک ها می توانند وارد مغز شوند. این نقطه ورود احتمالی در بینی است، جایی که اعصاب بویایی در آن قرار دارند و وظیفه آنها تشخیص بوها است.

اعصاب بویایی از داخل بینی به جمجمه و سپس مستقیماً به قسمتی از مغز به نام پیاز بویایی می رسد. محققان پیشنهاد می کنند که ذرات استنشاق شده از طریق بینی ممکن است در امتداد اعصاب بویایی به مغز حرکت کنند.

بر اساس مقاله ای که در JAMA منتشر شده است، محققان با تجزیه و تحلیل نمونه های بافتی از افراد مرده ساکن سائوپائولو که تحت کالبد شکافی معمول پزشکی قانونی قرار گرفته بودند، به این نتایج رسیدند. آنها پیازهای بویایی مغز این افراد را برداشتند و با استفاده از تکنیک های مختلف آنها را بررسی کردند. 8 مورد از 15 مورد دارای میکروپلاستیک در پیازهای بویایی بودند. با این حال، این 8 نمونه تنها 16 ذره میکروپلاستیک بین خود داشتند.

این 16 ذره پلاستیکی از پلی پروپیلن، نایلون و سایر پلاستیک ها ساخته شده اند. برخی از اینها ممکن است از الیاف لباس حاصل شوند. این منطقی است؛ زیرا شستن لباس های الیاف مصنوعی منبع قابل توجهی از میکروپلاستیک ها در محیط به حساب می آید.

مطالعه دیگری نشان داد افرادی که میکروپلاستیک در رگ های خونی خود دارند بیشتر در معرض حمله قلبی، سکته مغزی یا مرگ زودرس هستند.