بهترین فیلم های دنیل دی لوئیس

برترین نقش های دنیل دی لوئیس

واقعاً سخت است که بخواهیم درباره‌ی بهترین بازیگران تمام دوران صحبت کنیم و نامی از دنیل دی‌لوییس نبریم. برای چهار دهه او نمایش‌هایی استادانه از بالاترین سطح متود اکتینگ را به روی پرده‌ی سینما و صحنه‌ی تئاتر برد. او نه تنها در فیلم‌هایی عالی شرکت داشت، بلکه صرفاً حضورش باعث می‌شد که آن فیلم‌ها عالی بشوند.

چیزی که دنیل دی‌لوییس را خاص می‌کند، عمق توانایی‌اش در غوطه‌ور کردن خود در هر نقش است. او در نقش‌هایی که بازی می‌کند دیگر اثری از خود واقعی‌اش نمی‌گذارد و تماماً تبدیل به آن می‌شود. توانایی درک بالای او از پیچیدگی‌های انسان و احساساتش باعث می‌شود که شخصیت‌های کاریزماتیک و دمدمی مزاج را بدون اینکه از میزان اصالت آن‌ها بکاهد، به نمایش می‌گذارد. از زمانی که او بازنشسته شده، بازیگر دیگری نمی‌توان نام برد که در حد او ظاهر شده باشد. در ادامه با ویجیاتو همراه باشید تا نگاهی داشته باشیم به بهترین عملکردهایی که این بازیگر تا به حال به نمایش گذاشته است.

My Beautiful Laundrette .۱۰

مردم اصولاً دنیل دی‌لوییس را به‌خاطر ایفای نقش در فیلم‌های رمنس به‌خاطر نمی‌آورد، اما او در این زمینه هم توانست موفق باشد. فیلم My Beautiful Luandrette فیلمی پیچیده و شجاعانه از اقلیت‌های LGBT است که در دوره‌ی تاچر در انگلیس عرضه شد؛ هرچند که فیلم درباره‌ی عشق ممنوعه است، اما مضامینی چون خانواده و اجتماع را هم پوشش می‌دهد؛ این مضامین را خصوصاً می‌توان در داستان خانواده‌های مهاجر مثل خانواده‌ی شخصیت اصلی یعنی عمر علی دید.

با وجود بازی کم‌نظیر دی‌لوییس، گاهی به نظر می‌رسد که این فیلم دارد به محتوای زیادی در طول ۹۷ دقیقه‌ی خود می‌پردازد. تبادل مواد مخدر، فحشا، خشونت و موضوعاتی این چنینی به شکلی درهم در فیلم گنجاند شده‌اند و اگر طولانی‌تر می‌بود، احتمالاً می‌توانست بهتر از این‌ها هم عمل کند.

Age of Innocence .۹

یکی از فیلم‌های آندرریتد در لیست مجموعه آثار دنیل دی‌لوییس و مارتین اسکورسیزی، فیلم The Age of Innocence است. فیلمی رمانتیک از سوی کارگردانی که بیشتر او را با فیلم‌های گنگستری که خشونت خیابانی نشان می‌دهند می‌شناسیم! اگرچه که این فیلم خشونت ندارد، اما یکجور تنش با خود حمل می‌کند که از هر فیلم دیگر اسکورسیزی پیچیده‌تر است. مضامینی چون فشارهای اجتماعی و دنباله‌روی در مرکزیت فیلم قرار دارند و شخصیت نیولند آرچر با بازی دی‌لوییس با رفتار و ابرازهای چهره‌ی خود توانسته آن‌ها را به بهترین شکل منتقل کند. آرچر دروناً می‌داند که نباید به هنجارهای اجتماعی طبقه‌ی ممتاز نیویورک خودش را ببازد، اما نهایتاً تسلیم آن می‌شود.

The Boxer .۸

برای هر علتی که باشد، فیلم‌های ساخته شده درباره‌ی بوکس جذاب هستند، حتی برای آن‌هایی که علاقه‌ی چندانی به ورزش ندارند. فیلم The Boxer، نسخه‌ای از دنیل دی‌لوییس را نشان می‌دهد که در فیلم‌های دیگرش نمی‌توان یافت؛ در فیلمی که به ورزش بوکس، کشور ایرلند و دانش می‌پردازد او مثل همیشه می‌درخشد.

نکته‌ی جالب درباره‌ی این فیلم این است که برخلاف نامش اصلاً درباره‌ی ورزش بوکس نیست! با فیلمی روبرو هستیم که مضامین و اتفاقاتش تاریخ خشونت در ایرلند را به تصویر می‌کشد. تلاش شخصیت دنی فلین برای بازگشت به زندگی عادی پس از گذراندن دوره‌ای در زندان از جذابیت‌های فیلم The Boxer می‌باشد. او برای این امر از یک کلاب بوکس استفاده می‌کند تا به بازپروری روحی خود بپردازد، ولی وارد درگیری‌های تاریخی ایرلند می‌شود.

The Last of the Mohicans .۷

در قیاس با دیگر فیلم‌های حماسی جنگی، The Last of the Mohicans خیلی دراماتیک نیست و به نسبت هم اقتصادی و کم‌هزینه ساخته شده است. فیلم تمام تلاشش را می‌کند تا با بازیگران قوی که دارد، روایتی سریع ولی بالانس را به تصویر بکشد. در میان تمامی فیلم‌هایی که دنیل دی‌لوییس در آن ایفای نقش کرده است، می‌توان گفت که این یکی بهترین موسیقی را دارد. چیزی که این فیلم را ماندگار می‌کند، نفرینی‌ست که قرار است بر سر بومی‌های آمریکا بیاید. با توجه به اینکه همه‌چیز دارد به پایان خودش نزدیک می‌شود، اکشن و درام با هم تلفیق می‌شوند تا بفهمیم که The Last of the Mohicans یک نغمه‌ی مالیخولیایی‌ست.

۶. Gangs of New York

به دوره‌ای از نیویورک می‌رویم که در آن می‌توان ریشه‌های مشکلات مدرن را جست‌جو کرد؛ زمانی که بومی‌های امریکا و مهاجران در مقابل یک‌دیگر می‌ایستند. فیلم Gangs of New York، به دلیل اینکه خیابان‌های کثیف نیویورک را به تصویر می‌کشد دیدنی‌ست. در اینجا هیچ‌چیز تر و تمیز نیست و مثل پدرخوانده با یک‌سری خلاف‌کار کراوات‌زده روبرو نیستیم؛ بلکه روحیه‌ی کثیف و بی‌رحم خیابان‌های نیویورک در مرکزیت قرار دارند. عملکرد دنیل دی‌لوییس یکی از بهترین‌هاست و بدون شک با یکی از جذاب‌ترین ویلن‌ها روبرو هستیم.

Lincoln .۵

این فیلم یکی از بهترین کارهای اسپیلبرگ در دهه‌های اخیر محسوب می‌شود. پروداکشن سطح بالا، کارگردانی بی‌نقص، بازیگران درخشان و… همگی از دلایلی هستند که باعث شده‌اند فیلم Lincoln یک بیوگرافی حماسی از بزرگترین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا باشد. مشکلاتی که آبراهام لینکولن با الغای برده‌داری و تأثیر آن بر آمریکا، باید با آن روبرو می‌شد باعث شده بود که شاهد یک مطالعه‌ی نزدیک از شخصیت او باشیم. از همان لحظه‌ای که دی‌لوییس را در قالب آبراهام لینکولن می‌بینیم می‌توان متوجه شد که انتخابی بهتر از او وجود نداشت. حتی با وجود اینکه این بازیگر بریتانیایی‌ست چیزی باعث نشده تا کاملاً با رفتار آمریکایی این چهره‌ی تاریخی یگانه نشود.

به طرز جالبی، یکی از بهترین و سخت‌ترین ایفای نقش‌های دنیل دی‌لوییس، اصلاً هیچ دیالوگی نداشت. فیلم My Left Foot درباره‌ی نقاشی‌ست که فلج مغزی می‌باشد. در تمام مدت فیلم، این بازیگر شخصیت کریستی برون را با حرکات دردناک بدنش به نمایش می‌کشد. در زمان انتشار فیلم، یعنی در دهه‌ی هشتاد میلادی، دی‌لوییس بازیگر معروفی نبود و برخی تماشاگران واقعاً فکر می‌کردند که بازیگر او یک فرد بیمار است! این فیلم یک درامای کمدی‌ست و صحنه‌هایی دارد که ماندگار و در عین حال دردناک هستند.

Phantom Thread .۳

فیلم‌های رمنس زمانی که به روابط نامرسوم می‌پردازند، از همیشه جذاب‌تر و قوی‌تر به ‌نظر می‌رسند. فیلم Phantom Thread زوج رینولدز وودکاک و ویکی کریپس را نشان می‌دهد که هر دو شخصیت‌های خارج از قاعده و در عین حال سمی دارند. وودکاک بی‌ثبات و مضطرب است و در شغل طراحی لباس بسیار حرفه‌ای عمل می‌کند؛ دنیل دی‌لوییس یکی از ماندگارترین عملکردهای خود را با این فیلم به بینندگان ارائه کرد. او در این رابطه‌ی نامرسوم وارد بالا و پایین‌هایی می‌شود که در زندگی عادی به سختی می‌توان نظیرش را دید، اما همین عجایب باعث می‌شوند که ارتباط بین این زوج قوی‌تر بشود.

In the Name of the Father .۲

این فیلم یک اثر تاریخی‌ست که به شکلی انفجاری و قوی شروع می‌شود و بینندگان را به قلب شورش‌های دهه‌ی هفتاد میلادی در شهر بلفاست می‌برد. بیش از نیمی از داستان در زندانی در بریتانیا پیش می‌رود و تقریباً هر لحظه‌ی فیلم با تنش گره خورده است. دنیل دی‌لوییس در کنار پیت پاستلوایت ترکیبی ماندگار ساخته‌اند. مثبت‌اندیشی ساده‌ی جوزپه هم جذاب است و هم دل آدم را به درد می‌آورد؛ از این طریق است که می‌فهمیم جری تا چه حد به صبوری نیاز دارد تا با او کنار بیاید. فریادهای جری به شکلی بسیار واقع‌گرایانه پیاده شده‌اند و رابطه‌ی پدر-فرزندی قویترین بخش بازیگری در فیلم In the Name of the Father می‌باشد.

There Will Be Blood .۱

فیلم There Will Be Blood بدون شک یکی از آثار ماندگار قرن بیست و یکم است. این فیلم مضمون رمانتیسیسم موجود در رویای آمریکایی را برمی‌گزیند و جهشی عمیق به زمین‌های نفت و تبدیل شدن به یک سرمایه‌دار بزرگ نفت را نشان می‌دهد. دنیل پلین‌ویو با بازی دنیل‌ دی‌لوییس هرگز شبیه به یک شخصیت نمایشی به‌نظر نمی‌رسد.

همه‌چیز در این فیلم در سطحی بسیار بالا قرار دارد؛ نماهایی که زمین‌های نفت، ماشین‌ها و کلیسا را نشان می‌دهند. شاید بازی دنیل دی‌لوییس در اینجا بهترین عملکردش باشد و با پل دینو ترکیبی ماندگار شده‌اند. در زیرلایه‌های فیلم شاهد یک نبرد اخلاقی بین یک مرد مذهبی و یک انسان سرمایه‌دار هستیم که هر دو به یک اندازه سودجو هستند، ولی آن مرد دینی دیگری را محکوم می‌کند!

 جمع‌ بندی

دنیل دی‌لوییس تا ابد ماندگار خواهد ماند و تا زمانی که نامی از سینما باشد، او هم در میان برترین بازیگران باقی می‌ماند. این افتخار را باید مدیون نقش‌آفرینی‌هایی باشد که در فیلم‌های لیست بالا به روی پرده‌ی نقره‌ای برده است. در طول این فهرست ده نقش‌آفرینی برتر این بازیگر را فراهم کردیم. نظر شما چیست؟ کدام فیلم دنیل دی‌لوییس را بیشتر می‌پسندید؟ نظر خود را با ویجیاتو به اشتراک بگذارید.